Anton Corbijn gaf dinsdag in Foam in Amsterdam op zijn tentoonstelling inwards and onwards een personferentie. Hij licht toe waarom hij fotograaf werd, en gebleven is: ‘Het is op het obsessieve af om in een andere wereld te worden toegelaten.’ En over de prijs die hem is toegekend door het Prins Bernhard Cultuur Fonds: hij wil het inzetten voor een ‘klein beetje’ steun aan de kunstinstellingen die gekort gaan worden. PhotoQ biedt hierbij een videoverslag van de bijeenkomst.
Anton Corbijn bij Foam from PhotoQ on Vimeo.
Een paar quotes:
‘Na mijn serie zelfportretten ben ik gaan zoeken naar een nieuwe richting. Gelukkig kreeg ik langer de tijd om hierover na te denken omdat ik een paar films ben gaan maken.’
‘Ik werk nog op film. Omdat ik het prettig vind om niet gelijk het resultaat te zien. Dat wil ik niet wegnemen. Mijn doel is: eenvoudig terugkeren met een foto.’
‘Anders dan bij mijn portretten van muzikanten – die ik meestal zonder instrument portretteer – heb ik de beeldende kunstenaars wel in hun atelier gefotografeerd.’
‘De titel van de tentoonstelling gaat over wat je van die mensen meekrijgt, en dat je daar mentaal rijker van wordt.’
‘Er is één foto die ik digitaal heb geretoucheerd. Ik had een portret gemaakt van Imi Knöbel en zag pas toen ik thuis was dat er op de muur achter hem een hakenkruis stond. Dat heb ik weggehaald.’
‘Ik ben een beetje knullige fotograaf. Ik vergeet vaak dingen als ik er eenmaal ben.’
‘Eigenlijk ben ik een simpele Hollandse jongen en dat wil ik graag zoveel mogelijk blijven.’