Gevoel

Tijdens een dagje uit in de nazomer van 1966 ontspant een toerist de sluiter van zijn Agfa Silette L. Nou ja, ontspant… de scène ziet er na afloop wat gespannen uit. Poseert de verkrampte zoon daar bijvoorbeeld vrijwillig? Rechts in de onderhoek nog net een stukje auto. Mooi. 

Of ze in de lens wil kijken. Nee. Moeder graait in haar tas naar een pleister, weet zich alleen zo een houding te geven. Één blik op deze foto en we zitten in het hart van een gezinsleven. Dat een simpele amateurfoto zoiets teweeg kan brengen…

Na een nacht slecht slapen en de hondsvroege wekker – autopech inbegrepen – koos moeder de verkeerde schoenen, de witte waar ze nooit op loopt. Maar ’t is zomer. Om haar heen hangt een wolk van verse kadetjes met smeerworst. Gebakken ei ontstijgt haar tas.

Een tripje naar Aken, een stop op de markt voor het Raadhuis. Bij de fontein natuurlijk. Maar waar is iedereen? Wel fijn voor de foto.

Een grijze dag. Een tegenvaller. Hoezeer zou één enkele schaduwpartij deze kiek voor later hebben gesierd… Gelukkig zit het ventje stil, ondanks zijn blote dijen op het harde ijzer. Boven moeders zorgelijke hoofd een tekstballon: Was ik maar weer thuis. Niet te vangen op de gevoelige filmemulsie. Maar goed leesbaar.

Het wonder van de gewone kiek. De jongen, toch nog vol verwachting, braaf tijdens het gekrakeel van zijn ouders. Daar krijgt het mannetje een X-houding van, een ontdekking voor thuis.

En de hekjes? Die staan tot op vandaag de dag nog precies zo om de fontein heen, alleen: de moderne mens klimt er brutaalweg over om op de trap en de rand te kunnen zitten.

Trouwens, wat rest is eigenlijk niet dit fotobeeld, maar het toestel van toen. Voel vaders neus tegen de behuizing, hoe die camera in zijn hand lag, de pijnlijke vingers die de film doordraaiden. De leer- en plasticgeur van de beschermtas, de scheur in de draagriem waaraan zijn zonnefilter bungelt. En vooral: het immer vage, vervormde uitzicht door de zoeker. Maar eerst het rolluikje van de belichtingsmeter omhoog. Het wijzertje volgen. Aken, 1966.

 

schoenendoos0

Schrijfster en beeldend kunstenaar Margit Willems deelt foto’s met ons uit haar verzameling en die van anderen. Meer fotokeuzes van Willems zijn te vinden op de Facebook-pagina K Wispelaer Zetkrant.