Afgelopen week confereerde het 65-jarige agentschap Magnum in het Zuid Franse Arles. Tijdens het festival Rencontres D’Arles stelden zij onder anderen drie nieuwe genomineerden voor en hun (weinig vernieuwende) visie op de problematiek rond krimpende markten.
Tijdens de presentatie van hun nieuwe plannen zijn de Magnumfotografen het erover eens dat het steeds ingewikkelder wordt voor fotografen, en dat een agentschap een goede steun in de rug kan zijn. Om mee te gaan met de tijd moeten er wel nieuwe manieren worden gevonden om geld te verdienen. Daar wordt dan ook regelmatig over gebrainstormd. Magnumlid Alex Majoli stelt dat de drie nieuwe fotografen – Zoe Strauss, Jerome Sessini and Bieke Depoorter – de toekomst van het agentschap en hun nieuwe ambities representeren.
Twee onderwerpen komen met name aan bod: in hoeverre Magnum een agentschap is (Donovan Wylie denkt dat Magnum eerder een verzameling mensen is die rond het nieuws werken in partnerschap met media, maar niet echt functioneert als verkooppunt) en de uitdaging om tot creatieve samenwerkingen te komen met collega’s en externe groepen of gemeenschappen.
Een project als ‘Postcards from America’ waarvoor vijf fotografen in twee weken van Texas naar Califoirnia reisden, is een voorbeeld van een nieuwe aanpak. Niet gesteund door een producent of afnemer op pad gaan en geconfronteerd worden met een vaststaand onderwerp en een minimale tijd om in te werken. Het resultaat is een doos gevuld met een boek, vijf bumper stickers, een krant, twee ‘fold-outs’, drie ansichtkaarten, een poster en vijf magazines in een oplage van 500 en te koop voor $350. Twintig jaar geleden had Magnum een dergelijke aanpak waarschijnlijk niet gekozen, maar de wegen naar een nieuw publiek en financieringsmodel zijn divers.
Abbas nuanceert de problematiek door te stellen dat fotografie in feite simpel is. Je staat op, doet film in je camera, gaat de straat op en terug thuis kies je de beste foto’s uit. Genoeg hoop voor jonge fotografen om een plek te verdienen dus, zeker als hij of zij weet wat hij te zeggen heeft en wat hem drijft. Christopher Anderson zegt zelfs zich bevrijd te voelen zonder de ketenen van de pers. Het fotograferen zelf geeft veel voldoening. Ook hij realiseert zich echter dat er ook nog een inkomen verdient moet worden en dat dat wel echt veel moeilijker is geworden.
Dat de leden geen doorsnede zijn van de man-vrouw verhouding en de wereldbevolking, daar is Magnum zich terdege bewust van, alhoewel ze nog niet echt een oplossing hebben. Op het gebied van moderniteit en ondernemerschap heeft Magnum duidelijk nog wat terrein te winnen, gelukkig is er altijd nog de fotografie.
bron / verslag op www.bjp-online.com
—
Eerder op PhotoQ:
– Bieke Depoorter aspirant-lid bij Magnum.
– Magnum Expression Award voor Rob Hornstra
– Magnum viert 65e in Arles