Glijden op een frisse zomerse dag: de dames hebben hun blazers aan, de heren hun colberts en de anderen dragen jacks of truien. De zon zit achter een wolk en toch is het hoog tijd voor een dagje uit. Fototoestel mee!
Dat de tijd op een glijbaan sneller verstrijkt is goed te zien op deze foto. Of nee, herstel: we kunnen zien hoe de tijd in het leven van een vrouw verstrijkt dankzij de glijafstand van boven naar beneden. Daarnaast bewoog de fotograaf ook nog eens zijn toestel toen hij de ontspanner hanteerde, dus niets binnen dit fotokader werd scherp. Des te interessanter dat de roetsjende mevrouw het in dit beeld qua onscherpte wint.
Aldoor gedacht dat er – in plaats van haar hard wegrennende zoontje – op een onbewaakt moment gauw een moeder haar kans greep om lekker naar beneden te suizen. Er keek toch bijna niemand, behalve dan de fotograaf en de starende vrouw linksonder.
Zojuist ontdekt dat we halverwege het glijbaantraject helemaal geen vrouw maar een meisje signaleren! Waarom dan toch lange tijd gedacht dat we hier met een volwassene te maken hadden? Is onscherpte misschien het visuele oersignaal van ouderdom? Dat zodra de één onscherper is dan de ander, die bewogen persoon op een foto ouder oogt? Toegegeven, hoe korter de afstand naar de dood, hoe sneller de uren wegtikken… Het is nog gekker: de weghollende jongen staat bijna stil.
Ondertussen blijft op de foto voor altijd iemand tegen het spekgladde staal plakken, dit dankzij deze fotografische ingreep in de tijd. Pas toen we ons dat realiseerden veranderde de moeder alsnog in een meisje. Gelukkig heeft ze op deze frisse dag voor eeuwig een trui aan.
Schrijfster en beeldend kunstenaar Margit Willems deelt foto’s met ons uit haar verzameling en die van anderen. Meer fotokeuzes van Willems zijn te vinden op de Facebook-pagina K Wispelaer Zetkrant.