Dinsdagavond is De Fotoprijs uitgereikt in het Nederlands Fotomuseum. In de categorie Vrij Werk won Xiao Xiao Xu (Fotoacademie Amsterdam, studiejaar 4), in het thema What You See Is What You Get won Sanne Kabalt (Hogeschool van de Kunsten Utrecht, studiejaar 2), het Steenbergen Stipendium gaat naar Joris Jansen (Koninklijke Academie Beeldende Kunsten Den Haag) en de Publieksprijs is voor Jepke van Hengst (genomineerde vrij werk) van de Fotovakschool Rotterdam (studiejaar 3).
De drie eerstgenoemden ontvangen een bedrag van 5000 euro, de Publieksprijs bestaat uit een Nikon camera.
De Fotoprijs is bedoeld om jong fototalent te stimuleren. De prijs staat open voor alle studenten aan een fotografieopleiding. De Fotoprijs wordt mogelijk gemaakt door het Verbond van Verzekeraars, Nikon Nederland, de Steenbergen Stichting en het Nederlands Fotomuseum. Studenten konden vrij werk en werk met het thema ‘What you see is what you get’ insturen. Hieraan hebben 207 studenten gehoor gegeven en in totaal zijn 1.377 foto’s ingestuurd. Daarnaast bezocht de jury voor het Steenbergen Stipendium de eindexamenexposities op de kunstacademies.
De jury voor de categorieën ‘thema’ en ‘vrij werk’
Wim van Sinderen – voorzitter (curator Fotomuseum Den Haag)
Rob Hornstra (fotograaf)
Kim Knoppers (tentoonstellingsmaker)
De jury voor het Steenbergen Stipendium
Kim Knoppers – voorzitter (tentoonstellingsmaker)
Colette Olof (curator FOAM)
Marnix Goossens (fotograaf)
De P/f special De Fotoprijs 08|09 bevat de juryrapporten en het werk van alle genomineerden.
Nog t/m 25 oktober 2009 is het werk van de winnaars en genomineerden te zien in het Nederlands Fotomuseum.
Uit het juryrapport Vrij Werk
De jury heeft zich bij de keuze vooral gericht op werk waarvan de signatuur van de maker duidelijk herkenbaar en ontwikkeld was. Werk waarvan de thematiek of het onderwerp dicht bij de fotograaf ligt. Omdat er nu voor het eerst grote series waren ingezonden, konden goed worden beoordeeld of er consistentie was, een vaste en duidelijke stem te horen. We konden ons een goed oordeel vormen over visie en manier van kijken van de makers.
Alles bij elkaar geven de werken van de 15 genomineerden in de open categorie een prachtig, heterogeen boeket van alle kwaliteiten die je kunt aantreffen bij jonge professionals met toekomst. Het zijn stuk voor stuk goede foto’s: ze maken alle iets zichtbaar, brengen iets meer aan het daglicht dan het beeld ‘an sich’.
De jury over Xiao Xiao Xu “op een uitzonderlijk hoog niveau” Xiao Xiao Xu is met grote afstand de winnaar. Zij is unaniem en vrijwel onmiddellijk als beste gekwalificeerd met haar serie over haar geboortestad in China. Ze woont sinds tien jaar in Nederland, en is teruggegaan om herinneringen te fotograferen. Je ziet aan de foto’s dat ze als Chinese heel dicht bij de mensen en de dingen is gekomen. Het werk is buitengewoon persoonlijk. Ze is er in geslaagd om haast onzichtbaar dingen die ze zich herinnerde, te fotograferen. De foto’s zijn zowel ‘van binnenuit’ als van buitenaf gemaakt. Het werk is ‘involved’ en heeft tegelijk de afstand van een buitenstander. En er spreekt poe?zie uit de beelden. De serie is heel goed en consistent, en stuk voor stuk zijn de foto’s voldoende. Wie dat kan, staat op een uitzonderlijk hoog niveau. Alleen echt grote fotografen slagen daarin.
Uit het juryrapport Thema
Dit jaar is de balans tussen deelnemers aan de open categorie en aan de themacategorie in het nadeel van de laatste – kwantitatief, maar vooral ook kwalitatief. Dat geeft op zichzelf al aan dat het om een lastig thema ging. Een thema- opdracht is een wezenlijk onderdeel is voor een volwassen prijs voor fotografen in opleiding, daarom raadt de jury aan de thema-opdracht veel concreter te formuleren. Dan valt te verwachten dat deelnemers aan de prijs meer houvast hebben, en bovendien kan de opdracht dan ook in het onderwijsprogramma worden opgenomen.
De zeven genomineerden laten goede voorbeelden zien van toekomstige fotografen die in staat zijn gebleken oorspronkelijk en creatief na te denken over een opdracht en er een goede invulling aan te geven. De selectie laat zien hoe uiteenlopend en dus verrassend de resultaten kunnen zijn van dat denk- en verwerkingsproces.
De jury over Sanne Kabalt “spelen met perspectief” De foto van de winnaar laat iets bijzonders en verrassends zien. De bewuste keuze voor zwart-wit is opvallend. Deze dwingt tot veel meer nadruk op compositie en contrasten. De fotograaf speelt met het perspectief, met de binnen- en buitenruimte. Wie kijkt naar wie? De compositie is sterk. Sanne Kabalt is een verdiende winnaar.
Het Steenbergen Stipendium
Voor de twaalfde keer werd dit jaar het Steenbergen Stipendium toegekend. Elk jaar bezoekt de jury voor de Steenbergen Stichting de Nederlandse kunstacademies die een aparte richting fotografie hebben. Dit jaar studeerden negentig studenten af. Het Steenbergen Stipendium is bedoeld om een studiereis of verblijf in het buiten- land te faciliteren. Om in letterlijke zin afstand te nemen van vier jaar academie, om je te bezinnen en in alle rust na te denken over nieuw werk.
De jury let bij haar beoordeling op de relatie tussen vorm en inhoud, de presentatie en professionaliteit. Bovenal is het belangrijk dat het werk op de jury een onuit- wisbare indruk achterlaat en weken later nog boeit, verrast, ontroert, overtuigt, prikkelt of irriteert.
Eerdere winnaars van het Steenbergen Stipendium zijn Wytske van Keulen, Yvonne Lancet, Andrea Stultiens, Thomas Schlijper, Kim Krijnen, Myne Soe-Pedersen, Petra Stavast, Marcel Borsten, Hannah Horsch, Mark Vincent Houston en Magdalena Pilko.
Uit het juryrapport
Dit jaar was de jury met name te spreken over de presentaties van De Gerrit Rietveld Academie en het Sint Joost in Breda. De Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag kreeg alle lof van de jury en leverde zodoende drie genomineerden. Ook dit jaar heeft de AKI de jury weer niet positief kunnen stemmen.
De jury over Joris Jansen: “sterk concept en visueel aantrekkelijk”
De presentatie bestaat uit meerdere werken. Flock bestaat uit drie foto’s. Van een afstand lijken het schilderijen maar dichterbij zie je dat elk beeld is opgebouwd uit pixels. Elke foto is samengesteld uit foto’s die gevonden zijn op het internet. Elk van die gevonden foto’s draagt een zelfde deel aan pixels bij in het gehele beeld. In Rainbow combineert Jansen gevonden foto’s van regenbogen met elkaar tot een regenboogcirkel. Het derde werk is een installatie van computers die elk steeds e?e?n enkele pixel van een foto laten zien. Het laat de fascinatie zien van Jansen voor systemen en netwerken. Jansen speelt met het medium fotografie en met de grenzen ervan. De werken zijn allemaal opgebouwd uit meerdere beelden die een relatie met elkaar aangaan en zo een nieuw werk met een nieuwe betekenis vormen. Cliche?s, kleur, kopie en origineel, veelheid en waarneming zijn daarin belangrijk. De jury heeft bewondering voor zijn sterke concept. Daarnaast is zij enthousiast over de manier waarop Jansen dit concept om weet te zetten in visueel aantrekkelijke beelden. De jury verwacht komende jaren nog veel conceptueel e?n beeldend interessant werk van hem te zien.