Archief en boek verschenen over Jack Robinson

Dan Oppenheimer kwam na de dood van Jack Robinson in 1997 terecht in een meeslepend en mysterieus onderzoek. Robinson, een werknemer uit de glas-in-loodfabriek van Oppenheimer, had zijn baas een kast toegewezen inclusief inhoud. Toen Oppenheimer de kast opende, werd hij aangenaam verrast door meer dan 150.000 prints van iconische figuren uit de jaren 50, 60 en 70, gemaakt door Jack Robinson.
Dan Oppenheimer was de baas van Robinson toen hij de laatste jaren van zijn leven in een glas-in-lood fabriek werkte. Oppenheimer zegt Robinson te hebben gekend als iemand die erg op zichzelf was en niet zoveel vrienden had. Dit verklaarde voor Oppenheimer waarom Robinson juist aan hem zijn eigendommen toevertrouwde, omdat hij dacht dat Robinson verder niemand kende.

Oppenheimer: "I opened this one box, and stacked down to the bottom was Elton John, Joni Mitchell, Jack Nicholson, The Who. It became very obvious that this was no ordinary photographer."

Pas na de dood van Robinson ontdekte Oppenheimer dat Robinson voor zijn werk in de glasfabriek een bekende commerciële fotograaf (met name voor de Vogue) was geweest in New York. Daarnaast kwam hij er achter dat Jack Robinson homoseksueel was en van een klein rustig dorp verhuisde naar het bruisende leven in New York. Daar belande hij in sociale kringen vergelijkbaar met Andy Warhol’s milieu en kreeg een alcoholprobleem.

Na een carrière van 17 jaar als commercieel fotograaf bij onder andere de Vogue besloot Robinson te verhuizen naar Memphis om in de glasfabriek te gaan werken waar hij Opperheimer ontmoette. Robinson had zijn alcoholprobleem, New York en de fotografie achter zich gelaten.

Meer dan tien jaar heeft Oppenheimer het leven van de fotograaf achterhaald en het met veel zorg het Jack Robinson Archive samengesteld. Daarnaast is het werk van Robinson te bewonderen in het door Oppenheimer samengestelde boek Jack Robinson On Show: Portraits 1958-72.

Introductie van het boek:
‘Most of his shots are direct, unfussy, and very rarely furnished with props, the exceptions often being instruments — Elton John’s Piano, Joni Mitchell’s guitar. There is an explorative sensitivity in his work, which could be a consequence of his sexuality. … Warren Beatty, then the most celebrated of Hollywood womanizers, becomes in black leathers a gay icon, and when revealed donning his neckwear, a narcissistic fop.’

Oppenheimer verwachtte dat er een familielid of bekende van Robinson zou opduiken, maar dat is tot nu toe nog niet gebeurd. Het lijkt alsof Robinson wist dat hij er goed aan zou doen om zijn werk achter te laten bij Oppenheimer. Hij is na meer dan tien jaar nog steeds enthousiast over het werk en leven van Robinson.

NPR: Found In A Closet: A Photo Trove Of 60’s Icons