Rob Philip is vertrokken naar de Recontres d’Arles, dat dit jaar de veertigste editie beleeft. Hij doet dagelijks verslag van zijn belevenissen.
—-
Vandaag een reisdag in de trein naar Arles. Ik ben zenuwachtig. Nu vind ik alleen reizen naar een ver oord in het zuiden altijd spannend (vrijheid gepaard met een vleugje angst), maar volgens mij is dat niet de reden. De reden voor mijn zenuwen is dat ik deze week Duane Michals zal zien. De oude meester zal donderdag een presentatie geven van zijn hele oeuvre en ik zit vooraan, met mijn mond open en ik zal proberen niet te kwijlen…
Je moet het me maar vergeven, want Mr. Michals is één van mijn academiehelden. Samen met Helmut Newton, Garry Winogrand, Larry Sultan, Sally Mann, August Sander en Nan Goldin (wat een illuster gezelschap!) was hij van grote invloed op mijn denken over beeld en verhaal. Door zijn toegankelijke beeldtaal, zijn niets verhullende en bedrieglijk eenvoudige techniek kreeg ik het gevoel (en studenten vandaag de dag nog steeds) de hele wereld te kunnen fotograferen zonder te reizen. De rauwheid van zijn beelden gecombineerd met zijn fijnzinnige visie en blik op (het onbewuste van) de mens is in mijn ogen nog steeds ongeëvenaard.
Toentertijd heb ik zelfs een brief aan hem geschreven, met het verzoek of ik bij hem kon assisteren. Uren zat ik te ploeteren op de juiste zinnen om niet te dweperig over te komen. Eenmaal af heb ik de brief nooit verstuurd, ik was nog niet klaar voor de gedachte dat het ook werkelijk zou kunnen gebeuren. In mijn jeugdige overmoed vergeleek ik tijdens het afstuderen zelfs Garry Winogrand en Duane Michals in mijn scriptie, wat me nog een pluim opleverde van de rijksgecommitteerde Adriaan Monshouwer (de foto’s vond hij maar zozo…).
Eenmaal aangekomen in Arles was ik nog net op tijd voor de opening van het 40ste Rencontres d’Arles. Ik had nog niet gegeten en het was inmiddels negen uur, dus mijn maag roerde zich. Gelukkig stonden de lekkere hapjes en drankjes al klaar en die sprekers zouden zo ook wel ophouden. Dat bleek een vergissing. De ene na de andere spreker verscheen op het podium: de president van het festival François Barré, de burgemeester, de sponsor, nog een sponsor. Inmiddels was het half elf en iedereen begon nu toch wel te protesteren, de catering baalde dat de hapjes stonden te verpieteren en er was zelfs enig boegeroep! Eindelijk konden we aanvallen en als een troep hongerige wolven viel de culturele elite aan op de tafels. Ook ik bestelde gelijk twee champagne en laadde mijn servetje vol pizzahapjes. Het festival is begonnen!
Een selectie uit het verlanglijstje voor deze week: JH Engström, Jack Pierson, Brian Griffin, de 400 geselecteerde fotoboeken van 2008-2009, Boris Mikhailov, Mickael Ackerman, Roni Horn, bijkletsen met mensen die ik te lang niet gesproken heb, zwemmen met mijn ‘roommate’ Raimond, mensen proberen te strikken voor workshops op de HKU, eindelijk eens internationaal proberen te netwerken en natuurlijk de diashow èn het nieuwe werk van Nan Goldin, die ook curator is dit jaar. Na alle berichten over haar financiën en toekomst wil ik ook weer eens goed werk van haar zien. En heel hard voor haar klappen.
www.rencontres-arles.com
www.robphilip.com
—
www.rencontres-arles.com
www.robphilip.com
—
Arles 2009: vrijdag 10 juli
Arles 2009: donderdag 9 juli
Arles 2009: woensdag 8 juli
Arles 2009: dinsdag 7 juli
Arles 2009: maandag 6 juli