De wereldberoemde Duitse fotograaf Bernd Becher is vrijdag in Rostock overleden tijdens een operatie in het ziekenhuis. Becher was met zijn vrouw Hilla grondlegger van de ‘Düsseldorfer Schule’, een zienswijze op de fotografie die grote namen als Andreas Gursky, Candida Höfer en Thomas Struth voortbracht. In 2002 ontving het echtpaar uit handen van prins Bernhard de Erasmus Prijs.
Bernd en Hilla (72) Becher maakten naam met hun grote series opnamen van industriële architectuur uit begin en midden van de vorige eeuw: hoogovens, watertorens, silo’s, kolenbunkers, kalkovens, gashouders. Hun manier van fotograferen was min of meer objectief: ze legden vast wat ze zagen, zonder daaraan hun mening of visie mee te geven.
Wat niet wegneemt dat de foto’s van de Bechers toch vaak tot weemoed of ander verdriet stemmen. Het onderwerp staat altijd mooi in het midden van de foto. Er is neutraal licht zodat schaduwen en dramatiek werden vermeden. Mensen komen op de foto’s niet voor. Als er een boom in volle zomerse bloei voor het onderwerp stond, wachtten de Bechers tot herfst of winter alvorens te fotograferen.
En het gaat om bouwwerken uit een recent verleden, wat veel kijkers tot een lichte nostalgie kan overhalen.
Verder goldt Bernd Becher, eveneens met zijn vrouW Hilla, als een fantastische fotografie-docent. Aan de Kunstakademie Düsseldorf gaf hij les aan studenten als Andreas Gursky, Thomas Ruff, Thomas Struth, Candida Höfer en Axel Hütte. In hun werk is nog steeds een verband te leggen met hun leermeesters: een gedisciplineerde blik die een strak geordend beeld oplevert.
• Frankfurter Allgemeine Zeitung: Jäger einer verschwundenen Welt
• Stedelijk museum 2002: Erasmusprijs 2002