Begin deze maand hebben de afdeling Bijzondere Collecties van de Universiteit van Amsterdam en het Persmuseum het archief in bezit genomen met gedrukte eindresultaten van foto’s die André Thijssen in opdracht over de afgelopen 20 jaar heeft gemaakt. Voor PhotoQ aanleiding voor een interview per email met de fotograaf die zoveel associërende beelden maakt.
– Waarom willen die instellingen afdrukken van jouw foto’s?
Ik zocht een plek voor mijn over de jaren alsmaar uitdijende archief van mijn gedrukte opdrachtwerk. De UvA afd. Bijzondere Collecties en het Persmuseum bleken zeer geïnteresseerd om dit in bezit te krijgen.
Op verzoek van het Persmuseum noteerde ik ook mijn gedachten bij de terugblik tijdens het maken van de selectie. Niet elk gepubliceerd beeld heeft uiteindelijk museale kwaliteit. Ik heb me altijd sterk gemaakt dat wat veelal als ‘illustraties’ wordt gezien in populaire media op een hoger plan te tillen.
Er moest wat mij betreft zoveel mogelijk avontuur te beleven zijn door ruimte te laten aan de fantasie van de lezer.Uiteraard hebben de beelden altijd een relatie met de tekst ernaast maar het is altijd mijn intentie de invalshoek autonoom en verrassend te laten zijn. Als die mijzelf tijdens het maken niet verrastte was ‘ie al niet goed genoeg om in te leveren.
Overigens betekent ‘maken’ vaak het vinden van een associatieve verbinding via een eigen, reeds bestaand beeld uit mijn archief. De invalshoek wordt niet zelden pas duidelijk tijdens, of na het lezen van de tekst, maar de beelden moeten wel als teaser werken om überhaupt, nieuwsgierig gemaakt, de tekst te gaan lezen. Een ‘illustratie’ die al veel verklapt, zie ik als een belediging van de lezer.
– Om hoeveel foto’s gaat het?
De selectie vormt ruim een meter binnen- en buitenlandse tijdschriften, jaarverslagen, culturele affiches over een periode van zo’n 25 jaar. Vraag me niet hoeveel foto’s dat zijn, hou het op zeer veel 😉
Op 1 augustus dit jaar ben ik 40 jaar zelfstandig actief. Het voelde een beetje alsof ik mijn loopbaan aan het afsluiten was, maar niets is minder waar. Nieuw werk zal dan ook worden toegevoegd aan het overgedragen archief.
Wat gaan de instellingen met het werk doen?
Eerst ontzuren, dan conserveren in het archief. Het is de intentie er te zijner tijd een tentoonstelling van te maken. En er kunnen elementen voor tentoonstellingen elders worden uitgeleend. Het is nu ook publiek toegankelijk, wat niet het geval was toen het hier in mijn studio op planken in dozen stond.
Het maken van de selectie is voor mij een zeer verhelderende onderneming geweest om eens te onderzoeken of wat mij al vanaf het begin van mijn loopbaan voor ogen stond in al die jaren overeind gebleven is. Ik ben alleen maar gesterkt in de gedachte dat de lezer niet onderschat mag worden: een blad met kloten bevat geen platte vlakvullertjes. Helaas laten veel redacties zich leiden door angst en houden daarmee dat vliegwiel gaande. Er heerst een beschamende bladenpoepers-diarree. Koop jij een blad dat jou niet serieus neemt?
Welk bedrag ontvang je voor de overdracht?
€ 0,–
