De mooiste hals ooit is vast die van Lee Miller, gefotografeerd door Man Ray (en een tijdje geleden wat mij betreft de pièce de résistance van de tentoonstelling Man Ray & Lee Miller in Foam bijna twee jaar geleden). En dat terwijl ze in de jaren dertig al gold als de vrouw met de mooiste borsten en de mooiste navel van Parijs!
Net verschenen is een biografie over Lee Miller, fotomodel, muze van Man Ray en vele anderen, oorlogsfotografe en andere ingrediënten. Ze leidde een fascinerend leven, deels getekend door wonden uit haar jeugd. Vermoedelijk op haar zevende verkracht door een vreemdeling. Haar vader die haar aan de lopende band fotografeerde, wat haar trainde in het dienen van voyeurs. Fotomodel voor Vogue. Leerling en muze van Man Ray. Ze fotografeerde de lijken en overlevenden na de bevrijding van het concentratiekamp Dachau. Ze fotografeerde zichzelf in het ligbad van Hitler in diens Münchense onderkomen. Uiteindelijk sleet ze haar dagen op het Engelse platteland, haar schoonheid aangetast door veel roken en drinken.
Volgens biografe Caroolyn Burke leidde ze na de Tweede Wereldoorlog aan een post-traumatisch stress-syndroom. En waar de recensente van de New York Times dat serieus lijkt te nemen, schrijft recensent Peter Conrad van de Observer: ‘Ik zou zeggen dat wat Miller dwars zat een lui, halfhartig dillettantisme is.’
Edie Peters
• The New York Times: Anatomizing the Art and Life of an Omnivorous Beauty
• The Observer: The Miller’s tale