Bureaucratie wint (niet) bij Zilveren Camera

Meedoen aan een wedstrijd kan, normaal gesproken, tot twee resultaten leiden: je wint of je verliest, schrijft Jan Banning aan PhotoQ. ‘In het geval van de laatste Zilveren Camera was er, zo blijkt, nog een derde optie: je inzending komt de jury nimmer onder ogen.’
Banning is slecht te spreken over de behandeling van zijn inzending voor de Zilveren Camera. Hij was weliswaar ietsje te laat, maar vindt dat zijn werk slachtoffer is geworden van het thema dat het behandelt: bureaucratie.
Voorzitter Hans Kouwenhoven van de Zilveren Camera bestrijdt dat en wijst erop dat de wedstrijd alleen goed kan verlopen als iedereen zich aan de regels houdt.

Eerst Bannings relaas, en daaronder het verhaal van Kouwenhoven.

Jan Banning: ‘Dit jaar behoorde ik niet tot de winnaars: zoiets kan gebeuren, jammer. Mijn zaakwaarneemster, Maartje Wildeman, was niettemin nieuwsgierig naar het oordeel van de jury. Maar geen van de door haar aangesproken leden bleek mijn serie onder ogen te hebben gehad. Curieus: mijn inzending was immers geheel conform de eisen samengesteld en, zou je zeggen, bijtijds ingeleverd. Als deadline voor inzending was opgegeven: 15 december – behalve voor werk dat nadien was gemaakt. Dat moest uiterlijk 2 januari bij Hans Kouwenhoven, voorzitter van de Zilveren Camera, in de brievenbus liggen. Nu zat ik zelf tot 14 december in Jemen. Op 15 december waren mijn films ontwikkeld en kon ik me zetten aan de selectie, het scannen en aan de bijschriften. Zoiets lukt niet in één dag, maar mij leek dat voor de Zilveren Camera wel begrijpelijk? Om vertraging bij de door Kerstpost geteisterde posterijen te vermijden, heb ik op 30 december – drie dagen dus voor afloop van de inzendtermijn – mijn cd in de bus van Kouwenhoven gestopt.’

‘Navraag door Maartje bij Kouwenhoven leverde de informatie op, dat een twintigtal fotografen te laat ingezonden zou hebben – daaronder behalve ik ook een bestuurslid van diezelfde Zilveren Camera. Het dit jaar voor het eerst ingehuurde ‘professionele ICT-bedrijf’ dat de verwerking van de inzendingen onder haar hoede had, kon dat deel van de ingestuurde foto’s blijkbaar niet meer verwerken – in tegenstelling tot eerdere jaren, toen vrijwilligers daar wel in slaagden. Verder stelde Kouwenhoven, dat aangezien mijn foto’s niet ná 15 december waren gemaakt – de laatste dateerden van de 13e -, voor dit werk de inschrijftermijn van 15 december gold.’

‘Ik sluit niet uit dat die andere 19 net zozeer te laat waren als ik – dus ‘pas’ enkele dagen vóór afloop van de inzendingstermijn hebben ingeleverd. Het woord ‘deadline’ krijgt daarmee een ongebruikelijke invulling. Mij lijkt dat de organisatie in haar streven om snel na het eind van het jaar de ‘beste foto’s’ van dat jaar aan te wijzen, een duidelijk te krappe termijn hanteert die ertoe leidt dat een deel van de foto’s niet kan meedingen. Enfin, mijn inzending had als thema ‘bureaucratie’. En het is eigenlijk wel toepasselijk dat zij is gesneefd op de pietluttige ‘red tape’ van de organisatie.’

De reactie van Hans Kouwenhoven:
‘Jan heeft er geen idee van wat een hoeveelheid werk het is om in de laatste weken van het jaar de hele wedstrijd met meer dan 9000 foto’s van bijna 400 fotografen op de rails te zetten. Echter als iedereen zich aan de sluitingsdatum houdt is dat voor ons geen probleem. Het argument dat wij een te krappe termijn hanteren, waardoor een deel van de foto’s niet mee kan dingen, is onzin,  Jarenlang kon men bij Jaap thuis op oudejaarsavond nog wel ’n cd in de bus gooien en dan kwam het wel goed. Door de jaren heen waren het dan ook altijd dezelfde fotografen die er patent op hadden om op die laatste dagen van het jaar daar gebruik van te maken.  Er was altijd wel een reden voor om dat te rechtvaardigen ( net terug uit het buitenland, mijn schoonmoeder lag op sterven, mijn computer was gecrasht etc. etc. ) We kunnen er een boek over schrijven. Dit jaar zijn we daar mee gestopt, en dat is verkeerd gevallen, wel hebben we de datum van inzenden via het internet van 15 dec. naar 18 dec. verlengd een aantal fotografen was ons daar zeer dankbaar voor en hebben daar dan ook gretig gebruik van gemaakt.  30 december is gewoon te laat en dat geldt zeker voor foto’s die eerder in het jaar gemaakt zijn, maar ook voor foto’s die begin december zijn gemaakt. En laat ik maar gelijk melden dat die pietluttige ‘red tape’ voor de komende wedstrijd wederom gehanteerd wordt.’