Tot en met 22 oktober is er in het Centrum Beeldende Kunst Dordrecht een tentoonstelling te zien met werk van zeven Nederlandse fotografen. Deze kunstenaars zijn de afgelopen jaren door Ron Sluik en Irina Grabovan van Galerie AoRTa uitgenodigd voor een bezoek aan Chisinau om ter plaatse nieuw werk te maken.
Irina Grabovan richtte in 1999 het kunstcentrum AoRTa op in Chisinau, de hoofdstad van Moldavië. Zij wilde een impuls geven aan het kunstklimaat in haar land en hoopte daarmee ook meer aandacht te krijgen voor de situatie waarin Moldavië verkeert. Sinds enkele jaren leidt zij het centrum samen met haar partner de Nederlandse kunstenaar Ron Sluik. AoRTa nodigt geregeld kunstenaars uit voor een werkperiode in Moldavië en in korte tijd heeft het centrum een groot internationaal netwerk aan contacten opgebouwd. In deze tentoonstelling is werk te zien van enkele Nederlandse kunstenaars en fotografen die in Moldavië hebben gewerkt. Toto Frima, Anja de Jong, Ine Lamers, Loodwicks Press Images, Bertien van Manen, Ulay en Ron Sluik zelf nemen deel aan de tentoonstelling.
Â
Moldavië is het meest onbekende land van Europa. Het is bijna van de wereldkaart verdwenen, schrijft Irina Grabovan in de catalogus bij de tentoonstelling One or two things I know about Chisinau. Niemand interesseert zich echt voor het land, het is een onopgemerkt, arm gebied zonder identiteit, dat naar de rand van het wereldtoneel is gedrukt.
‘Een van de mooiste dingen van Oost-Europa is dat de fotograaf niets hoeft te doen’, zei Ron Sluik in een interview. ‘Als je het goed aanpakt doet het onderwerp het voor je als je even de cliché’s weet te vermijden’. Chisinau is een opeenstapeling van onderwerpen die je kunt verwachten in een Oost-Europese stad. De grimmigheid van het dagelijkse leven, de troosteloze rijen flats, de afwezigheid van schreeuwerige reclame, het verval en het gebrek, de wodka die zijn werk doet. Als je niet uitkijkt zijn dat natuurlijk wel meteen de cliché’s waar Sluik het over heeft. De kunstenaars en fotografen in deze tentoonstelling hebben echter niet krampachtig geprobeerd deze cliché’s uit de weg te gaan. Ze hebben deze onderwerpen juist op hun eigen manier in beeld gebracht. De Nederlandse kunstenaars weten aan vooroordelen en cliché’s te ontkomen, schrijft Grabovan, door het eigen artistiek project in hun werkperiode in Moldavië door te zetten. De foto’s in deze tentoonstelling geven geen objectief of volledig beeld van Moldavië, maar zijn het resultaat van zoektochten in het medium fotografie ‘gekruid met de behoefte aan zelfidentificatie en afbakening van een ruimte die tot op de dag van vandaag een terra incognita is gebleven, het meest onbekende land van Europa’.
• Meer informatie: ‘One or two things I know about Chisinau’