Natuurlijk tonen hun foto’s een wereld van verschil, wat voor de hand ligt gezien de circa 130 jaar verschil in tijd. Maar beiden portretteerden wel ieder op een zeer typerende manier de beroemdheden van hun tijd. En het toeval wil dat de zondagseditie van de New York Times aan beiden een artikel wijdt, één over de tentoonstelling van Cameron in Los Angeles, één over het nieuwe boek van Annie Leibovitz: American Music.
Het artikel over Juliet Margaret Cameron gaat in op de manier waarop zij de groten uit haar tijd portretteerde, als de dichter Tennyson en Charles Darwin: The Eminent Photographer of Eminent Victorians.
De bespreking van het nieuwe Leibovitz-boek behandelt het probleem van de oppervlakkigheid. Haar foto’s zijn vaak adembenemend en grappig tegelijk, maar ze laten nooit een andere persoonlijkheid zien dan die we al kennen. Leibovitz vindt dat genoeg: ‘Ik vind het niet erg om iets voor-de-hand-liggends te doen. Ik ben niet op zoek naar de ultieme foto, het ultieme wezen van de geportretteerde. De kans dat je dat voor elkaar krijgt is veel te klein.’ Lees verder: What Celebrity Looks Like: The Annie Leibovitz Aesthetic