Dief fotografeert zichzelf

Enige weken geleden kwam fotograaf Piet den Blanken in Breda thuis van een borrel bij zijn fotobureau Hollandse Hoogte, zette zijn fototas in de huiskamer en ging naar bed. De volgende ochtend mist hij zijn fototas en de inhoud van zijn portemonnee. Verder is alles er nog. Het is duidelijk dat er inbrekers op bezoek zijn geweest. Hij gaat naar het politiebureau om aangifte te doen en merkt dan pas dat zijn huissleutels nog op de buitendeur zitten. Eigen schuld, dikke bult…
Om ‘niet gek’ te worden thuis, bezoekt hij die zaterdagmiddag de expositie van collega Koen Wessing in Utrecht. Hier wordt hij gebeld door de politie. Iemand in Breda heeft die nacht zijn fototas – met paspoort – gevonden. Piet haalt bij de eerlijke vinder zijn tas op. Alles – behalve een lichtmetertje -blijkt er nog in te zitten: zijn twee oude, maar geliefde mechanische Nikon FM’s, een Leica M6, verschillende lenzen en wat rolletjes.

Om te checken of er niets vervelends met de camera’s gebeurd is, laat Piet het kleurenrolletje, uit een van de Nikons, op maandagochtend meteen ontwikkelen. Alles staat er ongeschonden op en zelfs nog een foto extra, die hij niet genmaakt heeft De laatste opname van het rolletje is van een jongen, een twintiger met zwart leren jas en een omgekeerd rood baseballpetje op zijn hoofd. Hij zit in een auto en kijkt schaapachtig in de lens. De foto is weliswaar onderbelicht, maar scherp en de jongen is redelijk herkenbaar. Het kwartje valt snel: hoe bizar ook, dit moet één van de insluipers zijn! Waarom heeft de jongen zich laten fotograferen?

Waarschijnlijk hebben ze lopen dollen met het ‘antieke’ apparaat, denkt Den Blanken, niet wetend hoe die ‘oude analoge meuk’ werkt. De ‘waardeloze troep’ wordt later op straat gedumpt. Geen heler met belangstelling waarschijnlijk.

De politie Breda blijkt ‘zeer geïnteresseerd’ in de bizarre boevenfoto, dus stuurt Piet een hoge resolutiescan op en contactafdrukken. Een week later belt de politie: "We got him!" De jongen is herkend en dankzij de foto aangehouden, het ultieme bewijsstuk.