Fotoboekenmarathon tegen winterse achtergrond

De Fotoboekenmarathon had afgelopen zondag net als veel andere gebeurtenissen te maken met stevig winters weer. Een medewerker van Huis Marseille stond in alle vroegte de trap van het grachtenpand met een bezem sneeuwvrij te vegen, veel deelnemers vochten zich een weg door sneeuw en kou naar Amsterdam, sommigen bleven steken in de trein, anderen besloten thuis te blijven.
Toch waren er nog een kleine veertig fotografen en een enkele uitgever aanwezig om zich te laten interviewen door Lotte ten Voorde en Edie Peters; en om hun boeken te signeren en te laten verkopen. En ondanks het barre weer bezochten net als vorig jaar een 300-tal mensen de Fotoboekenmarathon.

Voor de toehoorders had Hans Eijkelboom een cadeautje: ze kregen een exemplaar van zijn in september verschenen portraits & cameras 1949 – 2009. (Zie de recensie eerder op PhotoQ: De opgewekte monomanie van Hans Eijkelboom)

Uiteraard werd er veel meer verteld, maar gezamenlijk voelden alle deelnemers wat Natascha Libbert verwoordde: ‘Ik geniet van het samenstellen van een boek.’

En het was Wout Berger die waarschuwde voor het gevaar dat in een fotoboek kan schuilen: na voltooiing van zijn Like Birds in het voorjaar heeft hij nog maar één foto gemaakt waarover hij tevreden is. Het samenstellen van dit boek vol foto’s zonder horizons (en zonder begeleidende tekst!) zette hem zo aan het nadenken over zijn werk dat hij niet of nauwelijks meer kan fotograferen. (Zie recensie in de Volkskrant: Geconcentreerd loeren; en blader door het boek bij Galerie Van Kranendonk)