De afgelopen maanden is in de VS een felle discussie ontstaan over portretten die fotografe Jilll Greenberg maakte van 2- en 3-jarige kinderen. Ze zijn allemaal aan het huilen gebracht. Soms was het genoeg om ze omringd door vreemden in de studio te zetten, soms werd een speen uit hun mond getrokken. Greenberg verpakt het geheel in een politieke boodschap, waarin het ongeluk van de kinderen staat voor het ongeluk dat de politieke leiders – met name president Bush – van deze tijd veroorzaken, zo lezen we in de Süddeutsche Zeitung van afgelopen vrijdag.
De tranen en het verdriet zijn echt op de foto’s. Alleen het licht en de weerspiegeling daarvan op de huid is digitaal nabewerkt. Door deze esthetische overdrijving wordt de peuterfrustratie vergroot tot theatrale vertwijdeling, hopeloosheid en toorn, aldus de Süddeutsche.
In verschillende Amerikaanse weblogs wordt inmiddels ten strijde getrokken tegen deze ‘kindermishandeling’. Scheldpartijen, vergelijkingen met Hitler, kinderporno zijn meestal de ingrediënten. American Photo Magazine noemt het de meest omstreden tentoonstelling (van april tot begin juli bij Paul Kopeikin Gallery in Los Angeles) van het jaar.
Als moeder weet ik hoe snel kinderen huilen, schrijft Greenberg in een persbericht: ‘Vrolijk lachen kan ineens omslaan in een vertwijfelde grimas.’ Geen van de kinderen is pijn gedaan, aldus de fotografe. De meeste kinderen zijn van bevriende moeders en een van de meisjes is een dochter van Greenberg.
• Süddeutsche Zeitung: Heul doch!
• Zie bij Kopeikin de foto’s: End Times
• De website van Jill Greenberg: www.manipulator.com