In de aanloop naar de Zilveren Camera publiceerde NRC Handelsblad op 21 januari een essay van fotograaf Roel Visser, waarin hij zich uitspreekt tegen het fotograferen van menselijk leed. Hij noemt het een ‘lucratieve carrousel van sentiment’. Fotograaf Arie Kievit is het met hem oneens en ging in debat.
Nieuwsfotografie moet het nieuws en niet het menselijk leed centraal stellen. Dat vindt fotograaf Roel Visser. Hij ergert zich aan foto’s waarop vooral de emotie een rol speelt. ‘[Alleen te verdedigen zijn foto’s van bijvoorbeeld natuurrampen die] mogelijk leiden tot het verbeteren van de situatie, of het op gang brengen van hulp. Ook foto’s die tot doel hebben zekere maatschappelijke misstanden aan de kaak te stellen, zijn verdedigbaar.’ Nimmer mag het eigenbelang van de fotograaf voorop staan, evanals het schok effect.
Fotograaf Arie Kievit is het niet met hem eens: een foto kán niet zonder emotie. Als voorbeeld haalt hij zijn fotoserie over een vrouw die zich automutileert aan. ‘Dat is een verhaal dat verteld moet worden: om anderen te informeren en uit te leggen hoe zoiets kan.’ Soms is emotie nodig om een onderwerp binnen te laten komen bij de kijker. Bovendien spelen je eigen geweten en het overleg met en fotoredactie ook een rol in het bewaken van de grens tussen (leed)vermaak en informatie. Visser stelt in het radiodebat met Kiviet dat bijvoorbeeld in het geval van automutilatie al erg veel bekend is, en een fotoreportage zodoende niet noodzakelijk om het onderwerp onder de aandacht te brengen.
De discussie op Joop.nl met reactie van de Landelijke Stichting Zelfbeschadiging die Kievits stelling ondersteunt: Foto’s van menselijk lees horen niet in de krant
Een video van het live debat tussen Visser en Kievit bij De Gids FM op Radio 1