Hap

In 1919 steeg de Amerikaan Leslie Irvin per vliegtuig op om een vrije val te maken. Voor de lol. Zijn sprong werd keurig gevolgd door het openklappen van een valscherm. Iedere facultatieve zweefsprong daarna heette sport.

Het zal allemaal wel, ons interesseert natuurlijk vooral het grondgebeuren. Laat eens zien dan dat scherm waarmee men kennelijk zo’n brute val kan afweren! Graag een foto van dit wonderbaarlijke hulpmiddel waarmee een object in het zwaartekrachtveld van een hemellichaam zijn snelheid door wrijving met de atmosfeer kan afremmen.

Een duivelse opdracht. De fotograaf moet zijn tijden zien in te schatten terwijl hij leunt op de wind. Eerst brengt hij voornamelijk vage witte vlekken, wazige lijnen en dubbele mensen in beeld. Maar na eindeloos prutsen legt hij toch een scherpe foto op tafel. In het felle parachutewit heeft hij zelfs wat contrast en grijstinten weten te vangen.

Hoe gelukt de foto ook is, per ongeluk heeft de vakfotograaf nog iets veel beters in handen: in plaats van een waarheidsgetrouw plaatje ligt er een foto die boven diezelfde werkelijkheid uitstijgt. Abstractie! Er mist een sublieme hap uit de realiteit. Het platte witte vlak lijkt, gekromd naar links, in sterke lijnen leeg te lekken. Een compositie van een lijkbleke vorm, perfect in balans met drie mannen en hun omgeving. Leuk hoor die springsport, maar geef ons liever fotosport.

schoenendoos0
Schrijfster en beeldend kunstenaar Margit Willems deelt foto’s met ons uit haar verzameling en die van anderen. Meer fotokeuzes van Willems zijn te vinden op de Facebook-pagina K Wispelaer Zetkrant.