Onbekend is onbemind, luidt een gangbare uitdrukking. Bestuur en bedrijfsleven van Amsterdam en omstreken zagen hun stad steeds verder wegzakken in de populariteitspolls. Amsterdam wordt minder aantrekkelijk gevonden om te bezoeken of je bedrijf te vestigen. Het libertijnse imago van onze hoofdstad trekt de verkeerde mensen aan of in ieder geval te weinig mensen waar bestuur en bedrijfsleven gelukkig van worden.
Amsterdam Partners, een ‘publiekprivaat initiatief’, is een club waarin Amsterdam en de omliggende gemeenten vertegenwoordigd zijn, alsmede bedrijven (multinationals vooral) als Heineken, ABN AMRO, ING, Nuon, KLM (Air France) en Amsterdam Airport Schiphol. Voorzitter van het Algemeen Bestuur is Job Cohen.
Bekijk 19 foto’s: Slideshow in Flash (1,2 MB)
De Partners hebben bedacht Mokum ‘indringend en persoonlijk’ te gaan presenteren. Er moest een expositie en een boek èn een Engelstalig motto komen die ‘het mogelijk maken dat de stad en de regio zich in het buitenland met beperkte financiële middelen kan profileren’. Het ‘internationale communicatiebureau’ KesselsKramer werd ingehuurd om één en ander in goede banen te leiden. Samen met de opdrachtgever zijn zij ‘verantwoordelijk voor de creatie en ontwikkeling van de communicatiestrategie’. Een peloton (twintig vrouwen en mannen) fotografen kreeg de opdracht Amsterdam vanuit verschillende invalshoeken vast te leggen.
Tijdens een brainstorm is het motto ‘I Amsterdam’ geboren, het leitmotiv van deze campagne. (Dat was zo’n moment, in de vaart der volkeren, waar ik graag getuige van was geweest, maar dit terzijde.)
De fotografen hebben zich met enthousiasme van hun taak gekwijt. Zij fotografeerden het Y, de straten en pleinen, overdag en ’s nachts, maar vooral Amsterdamse mensen.
Een rondgang door de expositie (nog tot 31 oktober te zien in het Foam) is een feest van herkenning: inderdaad, zo zien wij er hier ongeveer uit en ja, dit is onze stad. Het persoonlijke aspect van de doelstelling is vakkundig ingevuld.
Bij het ‘indringende’ deel van dit tijdsbeeld heb ik zo mijn bedenkingen. Ik mis een aantal kenmerken van de kleine metropool die Amsterdam toch is. Op geen van de pakweg tweehonderd foto’s is een politiewagen, brandweerauto of ambulance te zien. Amsterdam telt zo’n kleine vierhonderd coffeeshops, waar ook andere genotsmiddelen dan koffie en thee worden verkocht: nergens te vinden in dit boek. Misdaad en alledaagse conflicten ontbreken. En een heel typische omissie: het regent nooit in Amsterdam.
Het is allemaal een beetje te mooi om waar te zijn. Zouden al die geportretteerden en fotografen weten dat het persoonlijke nu echt politiek is geworden ?
Tentoonstelling en boek: I amsterdam. A portrait of a city and its people
openingsverhaal: Martin Bril
fotografie: Theo Baart , Koos Breukel, Patxi Calvo, Roy Cymbalista, Hans Eijkelboom, Tim Georgeson, Martijn van de Griendt, Maaike Koning, Dana Lixenberg, Hans van der Meer, Dorothée Meyer, Diana Monkhorst, Bianca Pilet, Johannes Schwartz, Bert Teunissen, Auke Vleer, Gerard Wessel, Henk Wildschut, Hans Wilschut, Manfred Wirtz.
Uitgeverij Podium, ISBN 90 5759 040 9
Gebonden, stofomslag (in drie varianten), 21 x 26 cm, 308 pagina’s
verkoopprijs 35,- euro
Alle zinsneden tussen aanhalingstekens zijn quote’s uit het persbericht.
Han Schoonhoven