Inkt

We hebben uitzicht op Cherry Lane at Capitol Grounds, Washington. Ondanks de blaadjes aan de bomen lijkt het weer nogal grijs. Weigert het paard?

Ja, het paard weigert, zijn voorbenen nemen in de remstand aan en de wielen staan stil. Van wachten op een politiek leider is hier heus geen sprake, daarvoor staat het rijtuig veel te ver van de North Steps verwijderd. Of is het linker voorwiel defect? Het staat er zo onrustig bij.

Hoe lang duurt deze patstelling op deze doodstille foto uit 1945 nu al? Zou het hier toch geen weigerend paard betreffen maar meer een kwestie van wachten zijn op de ondertekening van de Duitse overgave? Wordt er in het gerechtsgebouw op de achtergrond druk getelefoneerd- of met papieren geritseld? Wellicht moet men wachten totdat de inkt is opgedroogd.

We sluipen naderbij. De situatie wordt groter en groter, op de bok leunt de koetsier opzij. Het tafereel wordt steeds contrastrijker: als een reusachtig, uit zwart papier geknipt, silhouet rijzen paard en wagen hoog voor ons op. En over natte inkt gesproken…

Als we de paardennek willen bekloppen zien we ineens onregelmatige zwarte kwaststreken. Retouche! De fotograaf kwam er niet uit met de diafragma instelling en wat deed-ie? Hij greep de inktpot en kwastte paard en wagen, compleet met koetsier, naar een voor hem acceptabel contrast. Knap gedaan. Maar helaas schoot hij uit: vandaar het plompe, dichtgelopen linkervoorwiel dat niet onder de koets wil passen en voor het oog telkens raar wegklapt. Het paard wil wel, maar komt sinds 1945 geen stap meer verder.

schoenendoos0
Schrijfster en beeldend kunstenaar Margit Willems deelt foto’s met ons uit haar verzameling en die van anderen. Meer fotokeuzes van Willems zijn te vinden op de Facebook-pagina K Wispelaer Zetkrant.