Op de dijk bij Edam staat sinds kort een telefooncel. Bij Volendam, een paar kilometer verderop, ook. In de cel een mooie, oude, zwarte telefoon, die soms spontaan gaat rinkelen. Neem de telefoon op en je kan luisteren naar mooie verhalen van mensen uit het gebied.
Je hoeft niets terug te zeggen, je hoeft geen kwartjes in te werpen, je hoeft alleen te luisteren.
De man met de hoed luistert naar zo’n verhaal. Het is Hannes Wallrafen, hij heeft het verhaal zelf opgenomen, de vrouw naast hem is Rogeria Burgers. Samen maakten ze het telefooncellenproject in het kader van www.eendijkvaneenkust.nl
Afgelopen weekend bezochten ze de telefooncellen, bij de officiële opening was Hannes op vakantie. Hannes Wallrafen was tot voor enkele jaren fotograaf, maar werd blind door een oogziekte. Nu maakt hij geluidsreportages.