De Nederlandse fotograaf Jeroen Kramer is zondag gewond geraakt tijdens het oproer dat ontstond voor de ambassade van Denemarken in Libanons hoofdstad Beirut. Het ging om één van de vele heftige uitingen tegen de publicatie in de Deense krant Jyllands Posten van cartoons die de profeet Mohammed volgens veel moslims op schennende wijze weergeven.
Bij de rellen in Beirut viel zondag was een dode te betreuren en vielen dertig gewonden. Eén van hen is Jeroen Kramer, die al een aantal jaren woont en werkt in het Midden-Oosten. Zijn foto’s verschijnen onder meer in de Volkskrant.
Zijn verslag:
‘Het gebeurde in de Deense ambassade. waar demonstranten het gebouw aan het vernielen waren. Het ging er redelijk hard aan toe in de straten, politiemensen moesten hun posities opgeven en zich terugtrekken. Maar ondanks dit was het geen probleem om te werken, ik kon me gewoon tussen de demonstranten bewegen.’
‘Echter in de Deense ambassade kwam het tot een eerst klein handgemeen waar een van de demonstranten mij wilde verhinderen foto’s te nemen en mijn camera greep. In de ruzie die daaruit ontstond werd door andere demonstranten de conclusie getrokken dat ik Deen was.
Toen werd het van kwaad tot erger. Mensen begonnen met stokken te slaan, en stenen denk ik. Met interventie van een Sjeigh ben ik in een ziekenauto naar het ziekenhuis gebracht, aldaar röntgenfoto’s gemaakt en verder onderzoek. Alles bleek in orde. Het gaat voornamelijk om wat builen en kneuzingen.’
‘Het is moeilijk hier wat zinnigs over te zeggen. Aan de ene kant is de agressie die tegen mij en anderen, zoals Libanese christenen, wordt vertoond behoorlijk. Aan de anderen kant zijn er veel moslims die op vreedzame wijze hun ongenoegen willen uiten. Zo heb ik persoonlijk gezien hoe een van de Mulla’s de Maronitische kerk wilde beschermen door zich tussen de stenigende menigte en de kerk op te stellen.’
In het verlengde hiervan – de kwestie van de cartooons verdeelt niet alleen tussen moslims en westen, maar ook de beide werelden onderling – is het interessant om te lezen (onder meer in de Volkskrant) dat Engelse kranten de aangevochten spotprenten niet hebben geplaatst, terwijl de Engelse pers toch voor iedereen hét voorbeeld is als het gaat om wat goede journalistiek is. Zowel kwaliteitskranten als tabloids hebben laten weten dat ze de Deense karikaturen respectloos vinden.