Jeroen van Bergen: Een uit de hand gelopen hobby

Jeroen van Bergen, die onlangs 700.000 foto’s aan de Koninklijke Nederlandse Hockeybond verkocht, ving voor zijn eerste foto vijftig cent. Toen nog van een gulden. Hij nam foto’s van een hockeywedstrijd op zaterdag, ontwikkelde de foto’s nog diezelfde dag en de volgende dag gingen ze in de verkoop. ,,Het waren natuurlijk flutfoto’s, maar zo is het wel begonnen”.
In een gesprek met Van Bergen blijkt niet dat hij er moeite mee heeft gehad afstand te doen van zijn collectie. De foto’s, veelal dia’s, waren opgeslagen in grote kasten in plastic sheets. Daar gebeurde er maar weinig mee. Aan wie moest hij de collectie dan kwijt?

,,Daar heb ik wel even over na moeten denken. Ik was hoofdredacteur van het toenmalige KNHB tijdschrift Hockey Sport. Maar toen Hockey Sport veranderde in HOCKEY.NL en er in plaats van een wekelijkse een maandelijkse editie verscheen, overigens veel te glossy naar mijn smaak, wist ik dat ik daar niet door wilde. Toen vroeg de KNHB wat ik met de foto’s ging doen. Ik wilde ze niet zomaar verkopen. Vanwege de grote historische waarde verkocht ik ze aan de KNHB. Er zijn foto’s bij die over twee jaar weer in de belangstelling kunnen komen.”

Welke foto’s zijn dat dan en vertel eens iets over onuitwisbare herinneringen?

Toen in 1998 de heren wereldkampioen werden in Utrecht volgde Van Bergen de spelers tot in de kleedkamer. De bondscoach sprong met de beker in het in de kleedkamer gevestigde zwembad. Er was maar een fotograaf en dat was Van Bergen en hij nam de foto van dat glorieuze moment. Dat die foto in de toekomst nog eens zal opdoemen, zal niemand verbazen.
Als geaccrediteerd fotograaf heeft Van Bergen wel vaker privileges ervaren. Zo was hij als een van de vijftien Nederlandse fotografen aanwezig bij de Olympische Zomerspelen in Beijing en daar wonnen de dames goud. Hij kende de dames al jaren dus daar bij te mogen zijn en dat te mogen fotograferen voelde als een hoogtepunt in zijn loopbaan.

De tijden van het fotograferen zijn wel veranderd, zegt Van Bergen. In 1990 was hij in Pakistan toen de mannen kampioen werden. Om het stadion te vullen had je 60.000 man nodig, er waren er 80.000. Hij mocht mee in de spelersbus en normaliter was er twintig minuten nodig om bij het hotel te komen, maar deze keer anderhalf uur. De fans werden van de weg geduwd, er was politie voor en achter de bus. ,,Het was een speciale ervaring. De spelers werden als helden onthaald.”

Of hij rijk is geworden van de verkoop?

Aan de telefoon moet hij lachen na het horen van deze vraag. ,,Nee, ik ben er niet rijk van geworden, maar ik heb wel een goed kapitaal om een leuke doorstart te maken.”

Wat dat is, daarover laat hij voorlopig niets kwijt.

Hoe het allemaal is begonnen, daarover wel. Een vriendinnetje van de basisschool mocht spelen voor Jong Oranje. Van Bergen volgde haar stappen, en nam er foto’s van. Of dat vriendinnetje aan zijn zijde is gebleven, blijft in het ongewisse, maar blijven fotograferen is hij zeker. ,,Noem het een uit de hand gelopen hobby”, aldus Van Bergen.

Over bovenstaande foto (genomen bij de Olympische Zomerspelen te Beijing) zegt Van Bergen: Op de foto aanvoerster Minke Booij die in trance lijkt. Zij wordt door haar medespeelsters gefeliciteerd. Je ziet alleen de handen. Het lijkt net ballet.

www.hockeyfoto.nl

www.jeroenvanbergen.nl