In de Süddeutsche Zeitung van gisteren legt de Amerikaanse juwelendief Bill Mason – bekend om spraakmakende diefstal van juwelen van rijken en beroemden – een van de trucs uit die hij gebruikte om bij zijn slachtoffers binnen te komen: een portret laten maken voor een blad.
Mensen die zich als fotograaf voordoen en het niet zijn, vormen een bron van ergernis voor echte fotografen. Maar Bill Mason spant de kroon.
Mason: ‘Ik liet mensen mijn kaartje zien en zei dat mijn blad een artikel over hen ging schrijven. Dan vroeg ik of ze bezwaar hadden tegen het maken van foto’s. De meesten – nee: alle mensen! – vonden het prachtig. Ze genoten ervan om gefotografeerd te worden. Daarna vroeg ik ze om hun adres om een afdruk te kunnen sturen. En dan wist ik waar ze woonden.’
Van Mason verscheen vorig jaar een biografie Confessions of a Master Jewel Thief. Hij stal juwelen van onder meer Truman Capote. Een poging om Liz Taylors juwelen te bemachtigen mislukte. Hij liep tegen de lamp nadat hij van Phyllis Diller, in de VS een geliefde comédienne en actrice, het adresboekje stal en zo de beschikking kreeg over een ongekend lange lijst van adressen van beroemdheden. Waarna de verleiding voor Mason groter werd dan zijn voorzichtigheid.