Peter de Krom ging op een sentimental journey. Hij fotografeerde ’T Hok, avondjes in de zuipkeet, zoals hij ze zelf een jaar of twaalf terug meemaakte. De Krom is pas eind twintig en inmiddels een verdienstelijk fotojournalist, een voordeel met een nadeel.
Zijn foto’s zijn close, hilarisch, robuust soms. Ze vertellen het verhaal van meisjes en jongens uit het Westland, die los gaan. De Keet, het Hok, het zijn benamingen voor illegale kroegen. Reguliere cafés liggen te ver weg, hebben niet de juiste atmosfeer of zijn gewoon te duur. ‘Dus bouwen we er zelf één’, bedachten jongeren op de Veluwe, de noordelijke en oostelijke provincies en het Westland dus.
Een hok of een keet kan een caravan zijn, een deel van de deel van een boerderij, een zolder, een schuur of een eigen ontwerp. De gebruikers zijn meestal ook de beheerders. In veel gevallen geldt het principe ‘sam-sam’. Je betaalt de kostprijs van het bier, met misschien een premie voor licht en geluid en de brandblusser.
Dit fenomeen, dat al meer dan dertig jaar bestaat, is grondig onderzocht door de verantwoordelijke autoriteiten. Zij stelden vast dat er zo’n 1500 hokken en keten bestaan in ongeveer 150 Nederlandse gemeenten. Uit een publicatie van Centrum Criminaliteitspreventie Veiligheid (CCV): ‘Bij het beleid ten aanzien van hokken en keten zijn betrokken: gemeente, brandweer, politie, Voedsel- en Waren Autoriteit, jongerenwerk, GGD en de verslavingszorg.’ Dan voel je de bui al hangen.
De politiek discussieerde meer dan tien jaar en nu is er een soort status quo. Er zijn praktische bezwaren: drankmisbruik, brandveiligheid en concurrentievervalsing. En eigenlijk mag het niet, maar zoals dat in dit land gaat: ‘de handhaving ligt op gemeenteniveau’. Een voorbeeld: ‘Het Hok ‘De Klootviolen’ mocht vrijdagavond 11 februari 2011 het keurmerk in handen nemen. Burgemeester van der Tak, die persoonlijk bij de jongeren op bezoek kwam in het Hok, reikte het keurmerk uit. Hij vertelde hierbij onder andere waarom de jongeren van dit hok het keurmerk verdienden, hun hok voldoet aan de spelregels die de gemeente opgesteld heeft,’ dixit www.gemeentewestland.nl.
Het keurmerk van gemeente Westland heet ‘Het Gouden Hok’. En ik wil best geloven dat die jongeren (de door de onderzoekers aangetroffen jongens en meisjes waren tussen 13 en 23 jaar) er een gouden tijd beleven. De Krom bracht het drinken in beeld, het flirten, behoorlijk wat gezoen ook. Maar ik mis de verhalen, de gekte, de melancholie, de euforie zo u wilt. Persoonlijke verhalen, de glorie en deceptie van een individu, als u begrijpt wat ik bedoel. Een boek zou meer moeten vertellen dan een krantenbijlage.
’T Hok
fotografie: Peter de Krom
teksten: Peter de Krom, Freek Schravesande, Fé Toussaint
ontwerp: Koen van der Weide
paperback, 96 pagina’s. 17 bij 22,5 cm, circa 45 foto’s in fullcolor
eigen uitgave
prijs: 20 euro
beeld en info: peterdekrom.com