Toch nog onverwacht is Koen Wessing vandaag 2 februari 2011 op 69-jarige leeftijd overleden, zo meldt directeur Louis Zaal van Hollandse Hoogte. Zaal: ‘Koen was een man van weinig woorden die met veel en indrukwekkende fotoverhalen terug kwam.’ Zijn meest bekende werk maakte hij in Chili, direct na de coup in 1973.
UPDATE: links naar recent interview en fotoselectie
Koen Wessing is op 26 januari 1942 geboren als zoon van binnenhuisarchitect Han Wessing en modetekenares/beeldhouwster Eva Eisenloeffel.
Dat Wessing begin jaren zestig het vak had geleerd van Ed van der Elsken endiens toenmalige vrouw Ata Kandó was goed te zien in zijn door donkere tonen en grove korrels gekenmerkte stijl. Hoewel Wessing zelf ooit zei: ‘Mijn idool was altijd en is nog steeds. William Klein.’
Wessing is een kind van zijn tijd: hij legt stakingen en demonstraties vast in de jaren rond 1968, altijd vanuit de onderliggende klasse. In de jaren 70 maakt hij defitnitef naam met reportages over de val van Allende in het Chili van 1973 en de oorlogen in Nicaragua en El Salvador in de jaren daarna.
In het boek Koen Wessing in de serie Monografieën van Nederlandse fotografen typeert Pauline Terrehorst Wessing: ‘De naam Koen Wessing roept verhalen op. Zijn foto’s doen dat ook. Leven en werk zijn een eenheid, maar leiden ook een eigen bestaan. (…) Geen voyeur, niet iemand die even langskomt voor oppervlakkige nieuwsgaring, maar iemand met ogen in zijn hoofd en een hart in zijn lijf. Koen Wessing vraagt zich altijd af hoe de mensen hier verzeild zijn en wat er van ze terecht zal komen. Hij legt ze zwijgend vast , is onverzettelijk en onverstoorbaar als dat nodig is.’
Louis Zaal vervolgt:
‘Hij volgde de strijd in Nicaragua en El Salvador omdat hij zich zeer betrokken voelde met het lot van onderdrukte volkeren. Ook zijn eerste reis in China in 1983 leverde een heel eigen beeld op van een toen nog gesloten land. Juist omdat hij toen met zijn vrouw en (toen) eenjarig blonde dochter reisde, kon hij een heel menselijk beeld oproepen van China.’
‘Guinnee Bissau, Afghanistan, Burundi, Indonesië, Albanië, Roemenië. Juist deze man van weinig woorden kon makkelijk contact maken met mensen wiens taal hij niet kende. Prachtige menselijke beelden waren niet zozeer bewijzen van armoede en onderdrukking: het waren meer beelden van menselijke trots en doorzettingsvermogen.’
‘Uiteraard werkte hij ook in Nederland. Hij volgde de Nieuwmarktrellen en van 1976 tot 1979 maakte hij in opdracht van het Rijskmuseum een reportage over Andere culturen. Ook series over gastarbeiders en religieuze sekten in Nederland vestigden zijn naam als een betrokken fotograaf.’
‘Op 7 maart opent in Santiago de Chili een tentoonstelling van zijn werk. De eerste keer dat zijn foto’s van de coup in 1973 worden getoond in een land dat nog steeds geplaagd wordt door de schaduw van de staatsgreep. Het was zijn vurige wens dat zijn foto’s terug gegeven werden aan de Chilenen. Het is jammer dat hij dat niet meer mag meemaken.’
• Vrij Nederland herpubliceert een interview dat Lucette ter Borg had met Koen Wessing: ‘Ik ben een slenterende fotograaf’
• Een mooie selectie van Wessings foto’s is te zien bij nrc.nl: In beeld
• persbericht over tentoonstelling in Santiago: 2 pag’s pdf