Kopie-kunst prima, maar wat vindt de originele maker?

Lullig is waarschijnlijk de beste omschrijving van het gevoel dat de Amerikaanse fotograaf Jim Krantz heeft als hij denkt aan door hem gefotografeerde Marlboro-reclame’s die zijn overgefotografeerd door Richard Prince. En die slaagde erin deze kopie-foto’s tot serieuze kunt te verheffen.
De afgelopen jaren leverden foto’s die Prince maakte van (delen van) Marlboro-advertenties bij veilingen prijzen van ruim één miljoen tot bijna drie miljoen dollar.

Toen onlangs Jim Krantz, een van de mensen die de campagnes van het sigarettenmerk fotografeerde, door New York liep en een kopie van zijn foto gebruikt zag als aankondiging van de tentoonstelling van Richard Prince in het Guggenheim Museum, werd hij overvallen door dubbele gevoelens. In de New York Times van afgelopen donderdag lezen we: ‘Het lijkt alsof je jezelf in een spiegel ziet. Toen ik het museum verliet, wist ik niet of ik nou trots moest zijn, of dat ik een idioot ben.’

Op auteursrecht kan Krantz zich in dit geval niet beroepen omdat bij het maken van de beelden dit recht geheel is overgedragen aan de opdrachtgever.

Prince maakt de foto’s als commentaar op de manier waarop Amerikanen zichzelf zien.

• New York Times: If the Copy Is an Artwork, Then What’s the Original?