Ontwerper/uitgever/curator Willem van Zoetendaal, schrijft een open brief aan Koos Breukel, nadat hij hoorde van het nieuws over het initiatief om een nationaal portrettenmuseum op te richten.
Lieve Koos,
Afgelopen vrijdag las ik in De Telegraaf dat je een Nationale Portretten Galerij (naar Engels model) gaat stichten in voorheen De Valeriuskliniek. Ik vind het een geweldig idee; mag ik alvast 2 kleine ruimtes reserveren? Het liefste 2 isoleercellen. Eén ervan wil ik helemaal opknappen tot een erekabinet voor het bescheiden maar zeldzaam krachtige œuvre van Céline van Balen. Ik zag haar werk weer terug in de tentoonstelling ‘Karel’s Keuze’, de afscheidstentoonstelling van Karel Schampers, direkteur van De Hallen en het Frans Hals Museum. Van Balens werk blijft beklemmend en heeft niets aan kracht ingeboet. Zij was als kunstenaar/fotograaf een ongekend fenomeen en verdient een eigen zaal.
De andere isoleerceel wil ik graag voor mezelf reserveren. Deze wil ik niet opknappen maar geheel in vervallen staat handhaven. Zoals je weet ben ik dol op plekken die zijn achtergelaten door vorige gebruikers en vind ik ze net zo interessant als foto’s waarop tegen wil en dank schijnbare onbenulligheden het beeld voltooien. Graag wil ik dan een babyfoon/intercom die in de meeste ruimtes van de National Portrait Gallery te beluisteren zal zijn, behalve in de studiezaal.
Op gezette tijden zal ik dan vrijwillig gekneveld in een dwangbuis van bubbelplastic via die intercom op het fotolandschap in Nederland mogen fulmineren. Een jaar lang. Dan krijg je behalve een Nachtburgemeester en een Dichter des Vaderlands er ook nog De Amsterdamse Fotoengerd bij.
Ik mag alles roepen en schreeuwen want ik word toch niet serieus genomen. Ik zal o.a. het uitkrijsen dat het een zegen is dat Amsterdam ooit het Wertheimlegaat heeft misgelopen; omdat dat heeft geleid tot de oprichting van het succesvolle Foam en Huis Marseille. Ik mag ook roepen dat er een opleiding moet komen voor fotografierecensenten en dat De Landelijke Dagbladen om beurten wekelijks een Observatorium dienen te maken. Ik mag roepen dat luie conservatoren een herscholing moeten volgen bij een bedrijf waar ze alleen commissie ontvangen als ze met goede ideëen komen.
En dat iedere museumdirecteur, die fotoarchieven onder beheer heeft, verplicht wordt gesteld deze geregeld te ontsluiten in overzichtelijke pop-up tentoonstellingen en in publicaties. Ik mag desperaat uitschreeuwen en me afvragen waarom er meer fotoboekenmakers dan fotoboekenkopers in Nederland zijn en waarom het Mondriaan Fonds geen publicatiesubsidies meer geeft maar vooral de Best Verdienende Kunstenaars blijft steunen. En dat we moeten stoppen met de jaarlijkse Verkiezing van de Beste Kunstenaar van het Jaar en dat we voortaan alle kunstprijzen (jaarlijks zo’n 750 stuks), waar je een gruwelijk plaquette of sculptuur voor krijgt, afschaffen en alleen als er een solide bedrag aan verbonden is stipendia gaan noemen omdat je nooit kunt winnen in de Kunst. En dat het hoog tijd wordt voor een Nationale Ruilbeurs voor de Fotografie.
Tot snel, hartelijke groet uit Spanje, w
–
PhotoQ Nieuws: Koos Breukel neemt initiatief tot portretten-museum