Marco en de meisjes

Direct na zijn studie psychologie, in 1999, vestigde Marco van Duyvendijk zich een jaar in Roemenië, om te fotograferen. Het daarop volgende decennium trok hij met zijn camera verder oostwaarts. Tien jaar fotografie is nu gebundeld in tentoonstelling en boek Eastward Bound.
Een belangrijk deel van de expositie en het boek bestaat uit foto’s die Duyvendijk in 1999 en tijdens latere reizen in Roemenië heeft gemaakt. Het heeft er alle schijn van dat hij daar heeft uitgevonden dat hij fotograaf is en in welke richting zijn fotografische temperament hem stuurt. Alles wat er in zijn fotografie gebeurt, de grote motieven die ongeacht locatie opduiken in zijn werk, heeft hij in Roemenië herkent en vastgelegd.

De hardheid, maar ook de poëzie van de kolenmijn, de krachtige, kleurrijke uitstraling van traditionele kleding bij gezamenlijk gevierde hoogtijdagen en als contrast de internationale, moderne oufits waarmee jongeren hun gedroomde identiteit aannemen. Maar het belangrijkste motief in Dyvendijk’s fotografie zijn toch de meisjes. Misschien komt het door Oana, een dertienjarig meisje waarmee Marco en zijn vriendin bevriend raakten.Hij zag haar lopen op een aftands kermisterrein en schrok, herkende iets van zichzelf in haar. Een week later kwam hij haar weer tegen en vroeg of hij haar mocht fotograferen. En met tussenpozen bleef hij Oana portretteren, met haar katten, haar kinderen Andreea en Andrei en haar man Adi, van 1999 tot vorig jaar.

Van Duyvendijk’s werkwijze is die van de moderne documentaire fotograaf op de rand van journalistiek en beeldende kunst. Hij is vaak voor langere tijd of blijvend betrokken bij zijn onderwerp, presenteert zich zowel in de media als galerie en museum en brengt zijn boeken uit in eigen beheer. De fotografie oogt echter traditioneel, maar je zou het ook tijdloos kunnen noemen. Van Duyvendijk beschikt over een geraffineerd kleurgebruik en heeft een scherp oog voor klassieke schoonheid.

Het mooiste meisje ter wereld heeft hij midden in het boek verstopt. Ze woont in Sukhumi, de hoofdstad van Abchazia, en heeft geen leeftijd. Haar kleding is donker evenals de achtergrond, zodat je alleen haar armen ziet, het lange rossig donkerblonde haar en haar gezicht. Vanuit een wolk van sproeten kijken twee licht-asymetrische ogen je aan, donkerbruin en eeuwen oud.

Eastward Bound, expositie
De tentoonstelling is nog tot en met 22 augustus te zien in Fotomuseum Den Haag, Stadhouderslaan 43, aldaar

Eastward Bound, pubicatie
fotografie: Marco van Duyvendijk
teksten: Wim van Sinderen, Olaf Tempelman, Weina, en Marco van Duyvendijk
vormgeving: Rick Vermeulen
gebonden, 27 bij 23 cm, 256 pagina’s met zo’n 180 foto’s in full color
uitgave in eigen beheer
prijs: 45 euro

voor foto’s en informatie: www.marcovanduyvendijk.nl