PS Camera vroeg Daniel Koning (1940) aan welke fotograaf van een jongere generatie hij zijn camera zou durven toevertrouwen. Zo kwam het dat An-Sofie Kesteleyn (1988) in zijn voetsporen trad en met zijn camera naar Soweto (Johannesburg, Zuid-Afrika) trok; de plek waar Koning in 1990 zijn beroemde portret maakte van Nelson Mandela.
Buiten het feit dat zowel Koning als Kesteleyn hun beelden via de Volkskrant aan de wereld toonden, zit er iets in hun manier van aanpak wat hen bindt: onvoorbereid op weg gaan.
An-Sofie had de ambitie om met de camera heel dicht bij Nelson Mandela te komen; de omgeving van Soweto te verkennen en zo mogelijk met de camera van Koning wederom een portret te maken van Nelson Mandela. Maar hoe ze dat punt zou kunnen bereiken? Geen idee! ‘Ik zie wel’.
Waar Koning via de zijingang naar binnen wist te glippen (door intuïtief een koffer op te tillen en zich voor te doen als een van de team-leden ABC Television), zo kwam Kesteleyn met haar charme langs twee grote bewakers achter de poorten van Mandela’s goed bewaakte huis.
Ze kreeg een warme omhelzing toen ze het door Koning meegegeven portret gaf; het werd erg mooi gevonden!
Helaas bleef het bij ‘één warme omhelzing verwijderd van’, want deze kwam van manager Mimi… Ze wilde in zijn broze gezondheidstoestand van afgelopen voorjaar niemand toelaten.
‘Maar’, zegt ze zichzelf troostend, ‘misschien was ik, net als Kadir van Lohuizen en Jodi Bieber, zodanig van hem onder de indruk geweest dat ik het dan ook niet had gekund hem te portretteren…’
De omgeving wist An-Sofie wel te verkennen en, zij het onder begeleiding, vrij ongestoord vast te leggen. Dit was mede te danken aan de oud en versleten ogende Nikon van Daniel Koning.