Kort voor de jaarwisseling is de twaalfde aflevering van het opmerkelijke periodiek RE-Magazine gepresenteerd.
RE- begon als een soloproject van vormgever Jop van Bennekom (Scherpenzeel 1970). Nu werkt hij samen met Arnoud Holleman en een wisselende redactie, die voor elke -halfjaarlijkse- aflevering de taken anders verdelen, waardoor elke editie er principieel anders uitziet.
De beelden in RE- worden gemaakt door gerenommeerde fotografen als Blommers/Schumm, Van Lamsweerde/Matadin, Elspeth Diederix, Marnix Goossens, Tim Gutt, Viviane Sassen, Maurice Scheltens, Johannes Schwartz, Martine Stig, Hans Aarsman en anderen.
De laatste vier nummers, inclusief deze aflevering, zijn elk gewijd aan één (gefingeerd) persoon. In de vorige aflevering stond de acteur Marcel Musters model voor een Franse vertegenwoordiger met een eetverslaving. De grens tussen waarheid en verdichting was flinterdun.
Hoofdpersoon van nummer 12 is de zevenendertigjarige Britse Hester Schofield. Voor de cover is zij door Bart Julius Peters in profiel gefotografeerd, daaronder is in een 32-punts letter het woord DEPRESSED geplaatst. Met uitzondering van de kleurenportretten (waarvoor volgens mij een lichtere variant geel is gebruikt) zijn alle teksten en zwart-wit foto’s op intens geel papier gedrukt.
Hesters levensverhaal is dusdanig gedetailleerd en rommelig en het contact met haar moeder is zo gecompliceerd, dat ik sterk de indruk krijg dat deze dame echt bestaat en zonder voorbehoud over haar toch tamelijk tragische geschiedenis heeft verteld. De persoonlijke brief aan de redactie van Re-, die bij wijze van inleiding is opgenomen, waarin Hester zich als onderwerp aanmeldt zou je dan als een bevestiging van authenticiteit kunnen zien.
Wanneer het geheel toch een constructie blijkt, dan is die zeer geslaagd, want hoe triest ook, Hesters verhaal is herkenbaar en geloofwaardig.
De teksten bestaan uit verschillende langere interviews met Hester, een gesprek met haar zusje en een vraaggesprek van Hester met haar moeder. De fotoseries omvatten portretseries van Hester, natuuropnamen (THERAPY) en beelden van een fotogenieke wandeling van de hoofdpersoon naar het huis van haar moeder.
De vormgeving van deze RE- is droog en exact (op de papierkleur na) en staat ten dienste van de helderheid van dit bijzondere document. Alleen de chocoladelettergrote koppen onttrekken zich aan de evenwichtigheid van het magazine.
Presentatie en inhoud zijn zodanig in balans dat de lezer zich zonder moeite in de microkosmos van Hesters leven begeeft en er ondanks de kleur van het fond (geel staat voor mij voor afscheid en haat) troost in kan vinden.
Han Schoonhoven
RE-Magazine #12
Hester
Uitgeverij Artimo
90 pagina’s
9 euro