Een enkele keer staat de fotografie in dienst van iets anders dan de fotografie zelf. In bovenstaand geval bijvoorbeeld, waar het duidelijk gaat om de andragologie. Of te wel: de heropvoeding van de mens.
Er wordt veel geklaagd over wangedrag op de reisvloer. Neem nu de post. Dit is toch geen pakjes verzenden? Alles puilt uit, omhullingen zijn spontaan gescheurd, wat er naar wie moet wordt daardoor steeds onduidelijker… Tijd voor een foto!
Ja, toon het de afzenders maar: die dramatische kar, toch nog enigszins keurig door een postbeambte opgetuigd, net iets uit het midden in het kader gereden. De achtergrond, het ordelijke postkantoor zelf, is perspectivisch gezien perfect gekozen: ritmisch verdwijnen de lampen naar de einder. In tegenstelling tot die wanordelijke postpakketten…
De vakfotograaf maakte opnieuw een goede beeldkeuze: geen mens te zien. Dat maakt niet alleen de kar nóg dramatischer, ook springen de grote, bolle US Mail-zakken hierdoor naar voren. Want door deze fototechnische keuze rijst het sterke vermoeden dat alle dienstdoende beambten zich van ellende ieder in een eigen postzak schuilhouden.
Sociale fotografie, op vele vlakken…
Schrijfster en beeldend kunstenaar Margit Willems deelt foto’s met ons uit haar verzameling en die van anderen. Meer fotokeuzes van Willems zijn te vinden op de Facebook-pagina K Wispelaer Zetkrant.