Ruud Taal stapt op als voorzitter Federatie

Ruud Taal is afgetreden als voorzitter van de Fotografenfederatie, uit onvrede over de NVF-beslissing om uit Burafo te stappen, het bureau dat namens de fotografen auteursrechten int en verdeelt.

Taal is enkele jaren geleden gevraagd door de NVF (Nederlandse Vereniging van Fotojournalisten) om in het bestuur van de federatie (bundeling van vijf vakverenigingen van fotografen) zitting te nemen: ‘Ik heb me altijd ingespannen om de collectiviteit te bevorderen.’ Taal is directeur van het bureau Capital Photos en bestuurslid van de stichting World Press Photo.

De NVF maakte vorige week bekend dat ze uit Burafo stapt en vanaf nu deelneemt aan de Stichting Nieuwswaarde, een initiatief van de NVJ (Nederlandse Vereniging van Journalisten) om collectief te innen auteursrechten te beheren en te verdelen. De NVF maakt sinds 1997 deel uit van de NVJ en vormt binnen die vereniging een aparte sectie.

Onder Burafo-gelederen bestaat grote onvrede over de stap van de NVF. De twee NVF-leden in het bestuur hebben nooit laten weten dat ze ontevreden waren over Burafo, terwijl vlak na de laatste bestuursvergadering ‘als een donderslag bij heldere hemel’ een brief op de mat viel met de mededeling dat de NVF zich terugtrekt.

De NVF motiveert het besluit met de verwachting dat via de Stichting Nieuwswaarde minder kantoorkosten hoeven worden gemaakt en dat ze samen met de schrijvende journalisten sterker staat. Verder speelt een rol dat Burafo sinds vorig jaar geen banden meer heeft met Cedar, een facilitair bedrijf voor een aantal auteursrechtorganisaties.

Burafo, de stichting Beeldrecht (kunstenaars) en Scrio (tekenaars) richtten samen De Visuelen op om als beeldmakers samen sterk te staan in de onderhandelingen over leenrecht, kabelrepartitie, reprorecht en andere nieuwe ontwikkelingen in het auteursrecht. Zij vonden Cedar te duur in verhouding tot het werk dat werd geleverd. De NVF bleek het daar vorige week niet mee eens en sprak van een ‘strategisch en politiek zwaktebod’.

Op de achtergrond speelt de vraag welke partij de miljoenen door de kas mag laten vloeien die met de zogeheten ‘secundaire rechten’ zoals in voorgaande alinea genoemd naar verwachting kunnen worden geïnd. Voor individuele fotografen kan het gaan om honderden euro’s per jaar.