Bij het verlenen van eerste hulp komt het herhaaldelijk voor dat een zwachtelverband dient te worden aangelegd. Het slachtoffer moet daarbij zodanig liggen of zitten, dat men hem tijdens de verzorging in het gezicht kan gadeslaan…
Wie deze foto bekijkt voelt ongetwijfeld een vage pijn in de rechterhand. Misschien zal de blik naar het verband worden gezogen, waarna de eigen hand ook omzwachteld aanvoelt. Gelukkig komt er een bebloede duim uit het fotoverband tevoorschijn. Die zit er tenminste nog aan. Een gedachte die wedijvert met onze eigen – nu stekende – rechterduim.
Fantoompijn. Zitten de vingers er op de foto nog aan? Hoeveel missen er? Wat is er gebeurd? Het slachtofferhoofd met gezicht ontbreekt, een antwoord valt er niet van af te lezen. Een vrolijke lach, een verwrongen mond, een verbleekte teint- het had geholpen.
Ondertussen blijft de pijn bij de kijker zeuren. Is dat wat toeschouwers doen: zich inleven in een foto? Nee. Want de geportretteerde heeft niet de rechter- maar de linkerhand bezeerd. Waarmee de foto een spiegel blijkt.
Schrijfster en beeldend kunstenaar Margit Willems deelt foto’s met ons uit haar verzameling en die van anderen. Meer fotokeuzes van Willems zijn te vinden op de Facebook-pagina K Wispelaer Zetkrant.