Op een vrijdag, ’s morgens vroeg, staat een onbekende Haagse fotograaf met zijn camera paraat en ook nog precies op de juiste plek. Toeval? Telepathie? Gebrom van motoren, een blik naar de hemel. En hij heeft beet. Misschien omdat hij het exacte moment tevoren aan voelde komen. Dan was hij een van de weinigen.
Den Haag, Nederland. Datum: 10 mei 1940, fotolocatie: directe omgeving vliegveld Ypenburg en waarschijnlijk in noordwestelijke richting geschoten. Op zich wel vreemd, want de vijand werd vanuit het oosten in Junkers 52 aangeleverd.
Een overbekende luchtlandingfoto. Geen technisch volmaakte afdruk, onscherp in de hoeken, vast en zeker haastwerk want gedrukt in grote oplage. En waarschijnlijk vlak na de oorlog massaal verspreid om bevrijdingstentoonstellingen mee in te richten.
Dat het Nederlandse leger geen partij was voor de Duitsers – en dat men op zo’n luchtverrassing totaal niet was voorbereid – maakt dit fotootje van 6,5 x 9,5 cm zeventig jaar na dato nog altijd gevoelig zichtbaar. Het tafereel doet pijn aan de ogen. De Duitsers wilden de drie Haagse vliegvelden Ypenburg, Valkenburg en Ockenburg zo snel mogelijk innemen om van daaruit de Koninklijke familie en ministers in te rekenen. Dan zou de oorlog snel gewonnen zijn.
Maar: wij hadden ons BOSBAD ! Telkens wanneer er een afdruk van deze luchtlanding opduikt dringt zich weer dezelfde gedachte op: hoeveel parachutisten werden verrast door ons Haagse koude water? Er zijn geen getallen bekend, maar zodra die zes verrukkelijke letters zich links op een van die talloze, identieke kiekjes tegen de zwaarbewolkte Haagse hemel aftekenen horen we ze in gedachten plonzen.
Na de heftige strijd om de drie Haagse vliegvelden duurde de oorlog nog 1821 dagen.
Schrijfster en beeldend kunstenaar Margit Willems deelt foto’s met ons uit haar verzameling en die van anderen. Meer fotokeuzes van Willems zijn te vinden op de Facebook-pagina K Wispelaer Zetkrant.