Op papier leek de eerste Powershot G1X van Canon een ideale compactcamera. Een grote sensor, een mooi zoombereik en nog altijd compact. In de praktijk was ik er minder te spreken over. De camera was vooral te traag en de lichtsterkte te zwak. Nu heeft Canon de Powershot G1X Mark II. Er is geluisterd naar de kritiek, zegt men. Tijd voor een nieuwe kennismaking.
In het begin van de digitale fotografie beleefde de compactcamera haar hoogtepunt. Het was dé manier om op enigszins betaalbare manier digitaal te kunnen fotograferen met de G-serie van Canon als een van de beste compactcamera’s. Ondertussen heeft de smartfoon de gewone compactcamera overbodig gemaakt. De topcompact is een beetje in de vergetelheid geraakt met de komst van de goedkope spiegelreflexcamera’s. Die bieden voor hetzelfde geld meestal een betere kwaliteit, vooral omdat de sensor een stuk kleiner is. De spiegelreflexcamera is wel een stuk groter, vandaar dat de grote sensor in de G1X een hele goede zet is. Zo heb je een uitstekende beeldkwaliteit in een compacte behuizing, nog kleiner dan de meeste compacte systeemcamera’s.
Formaat
Echt heel compact is de G1X Mark II, hoewel iets kleiner als zijn voorganger, niet. Dat kan ook haast niet, want naast een grote sensor heeft de Powershot G1X Mark II ook een behoorlijk fors objectief met een bereik van 24-120mm (kleinbeeld equivalent) en een lichtsterkte dat loopt van f/2.8-3.9. Het laatste is meteen ook een van de grote verbeteringen aan de G1X, je verliest nu in wezen maar een stop bij het inzoomen. Daardoor is de camera niet alleen beter inzetbaar bij weinig licht, je kunt ook beter spelen met de scherptediepte. De behuizing is stevig uitgevoerd, de camera voelt aan alsof je het professioneel kunt inzetten.
Het uiterlijk is nogal altijd onmiskenbaar een model uit de G-serie. Wat snel opvalt is dat de draaiknoppen waarmee je op de G1X de de belichtingscorrectie en de gevoeligheid instelt zijn verdwenen. Dat is best jammer, nu moet je weer gebruik maken van de knoppen achterop. Daarbij moet je even wennen dat je de ring rond het objectief gebruikt om de belichtingscorrectie in te stellen en niet het wieltje achterop. In de praktijk betekent dat je bij sluitertijd- of diafragmavoorkeuze op de +/- moet drukken om te schakelen belichtingscorrectie of het veranderen van sluitertijd of diafragma. Eventueel kun je bij die twee standen de belichtingscorrectie op het instelwiel achterop de camera zetten, alleen heb je dan grote kans dat je per ongeluk een correctie instelt die je niet wilt hebben. Bovendien voorkomt die instelling niet dat je ook bij het objectief de belichtingscorrectie kunt veranderen, wat enigszins verwarrend is. Het is allemaal leuk bedacht, het werkt uiteindelijk niet zo fijn naar mijn mening.
Instellen
De G1X mark II laat in de bediening duidelijk zien dat het een compactcamera is. Er zitten veel kleine knoppen op de camera, wat het niet echt overzichtelijk maakt. Het is mij teveel gefröbel. Het menu is te beperkt. De camera heeft weliswaar een tab voor eigen menu-instellingen zoals ook bij de EOS het geval is, essentiële menu-instellingen als het formatteren van de geheugenkaart zit er niet bij. Dat is een gemiste kans. Bekend van de compactcamera’s van Canon is het snelmenu, onder de ‘Set’ knop, waarmee je snel wat kunt wijzigen en prettig werkt.
Eigenlijk moet je gewoon niet teveel instellingen willen veranderen. Als je de G1X Mark II vrij standaard gebruikt, is het een prettige camera. Het opstarten gaat redelijk vlot. Zo snel als een spiegelreflex is het uiteraard niet, er moet immers een objectief naar buiten geschoven worden, het is wel een stuk sneller dan de vorige G1X. Hetzelfde geldt voor de scherpstelling. Die is voor een compactcamera vlot genoeg, je moet er geen sport mee willen fotograferen. Voor de gewone dagelijkse fotografie werkt het prima, ook als je eens snel wil reageren. De bottleneck van de autofocus zit bij het fotograferen bij weinig contrast en licht. Dan laat de autofocus het wel eens afweten. Ook dat is niets nieuws voor compactcamera’s overigens. Meer foto’s achter elkaar maken is nauwelijks een probleem. De buffer is weliswaar niet heel erg groot, je hoeft niet zoals bij de voorganger steeds even te wachten tot je weer een opname kunt maken. Uiteraard heeft de G1X Mark II ook een continue stand. De camera reageert snel als je de ontspanknop indrukt, het is makkelijk om een foto goed te timen.
Touchscreen
In tegenstelling tot het vorige model, heeft de Mark II geen optische zoeker meer. Dat is geen enkel gemis, want dat zoekertje stelde toch al niet veel voor. Optioneel is een elektronische zoeker die je de flitsschoen kunt schuiven. Die is niet getest en eerlijk gezegd heb ik geen behoefte gehad aan zo’n zoeker. Het scherm achterop de camera is groot en de beeldkwaliteit van het scherm is goed. Ook bij veel licht is alles nog prima te zien. Eventueel kan het scherm gekanteld worden, voor wie een selfie wil maken kan het zelfs helemaal opklappen en zo het beeld aan de voorkant zien. De camera kan ook (deels) via het touchscreen bediend worden. Tegenwoordig niet meer heel bijzonder en bij de G1X Mark II doet het gewoon wat je ervan kunt verwachten. Het is ook mogelijk om via Wifi de camera te bedienen. De app die Canon daarvoor heeft ontwikkeld is beperkt, voor de gemiddelde consument zal het voldoende zijn. Je kunt er in ieder geval mee fotograferen of je beelden naderhand overzetten op je tablet of telefoon.
Kwaliteit
De beeldkwaliteit van de Canon Powershot G1X Mark II laat weinig te wensen over. Het is duidelijk te zien dat de sensor flink groter is dan bij de doorsnee compactcamera. Het dynamisch bereik is goed. Hoge gevoeligheden zijn prima te gebruiken, meer dan eens heb ik bij ISO 6400 gefotografeerd zonder problemen. Het is wel verstandig om in RAW te fotograferen, omdat de standaard ruisonderdrukking bij JPEG mijns inziens iets te agressief is en teveel details verloren gaan. Als je op pixelniveau gaat bekijken, blijft de G1X Mark II wat achter bij de spiegelreflexcamera’s, vooral door de wat kleinere sensor. Als je wat realistischer kijkt kan de compactcamera zeker wedijveren. Dat komt ook door het optiek, dat een fraaie onscherpte laat zien en weinig tot geen lensfouten.
Conclusie
Hoewel er nog een en ander aan te merken is, is de Canon G1X Mark II een fijne camera gebleken. De camera laat in ieder geval een veel betere indruk achter dan de voorganger. Het goede is behouden en er zijn duidelijke verbeteringen doorgevoerd. Met de G1X Mark II kun je nu gewoon lekker vlot fotograferen en krijg je foto’s met een prima beeldkwaliteit. Ik begrijp heel goed als deze camera wordt aangeschaft om mee te nemen als alternatief voor een spiegelreflexcamera. Het was een zeer plezierige kennismaking met de G1X Mark II die naar meer smaakt.
Voorbeeldfoto’s