Wat doe je als de oogst van 1908 is geslaagd? Dan stel je de boel tentoon, ‘t liefst samen met andere boeren. Kun je lekker pochen en concurreren.
We bezoeken de National Apple Show in een daartoe zeer geschikte hal te Spokane (Washington). Het barst er van de appels, maar geen bergen of stapels. Nee, gedrapeerd. En ieder stukje fruit is gepoetst.
Na vijftig kramen houden we halt. Deze opstelling springt eruit. Overal appels, in krullen of in pelotons in hun schots en scheef gearrangeerde kisten. Als het overbodige modewoord van het jaar 2014 Topologie (de leer van waar je iets neerzet) érgens van toepassing is, dan is het hier op de kraam. In 1908.
Boven deze appelverzameling hangt bovendien, in een krans van vruchten en appelloof, een statig mannenportret. Herkennen we de oude president Abraham Lincoln? Of is het de zittende Teddy (Theodore) Roosevelt (verre familie van de latere Franklin Roosevelt)? Zou het misschien Washingtons Governor Albert E. Mead zijn? Of toch de trotse teler zelf? Waarschijnlijk de laatste. Zo’n grote watervlek zou immers ongepast zijn boven het hoofd van één van de drie overige heren van stand, lees: hun status onwaardig. Terwijl de teler zelf bekend genoeg is met de gieter, laat staan met een wolk van water…. ja zelfs een innige band daarmee heeft.
Fotograaf Charles Libby treft trouwens geen enkele waterblaam. Bij eerste oogopslag leek het even of hij het was die vlekken op zijn fotopapier achterliet. Een beetje goede fotobeschouwer analyseert echter in luttele seconden dat het toch echt de boer was die te scheutig sproeide en sprenkelde toen hij zijn appelopstelling perfectioneerde.
Schrijfster en beeldend kunstenaar Margit Willems deelt foto’s met ons uit haar verzameling en die van anderen. Meer fotokeuzes van Willems zijn te vinden op de Facebook-pagina K Wispelaer Zetkrant.