Aangetroffen situatie: negen- misschien zelfs tien- honden op een dogmobile in the middle of nowhere van Alaska. En een man, met dit harige gezelschap op weg naar…
Die spoorstaven liggen er in deze leegte verrassend strak bij. Dat wordt een goed geoliede trip per railcar, en niet voor het eerst. Kun je zien aan de honden. Hun baas, Walter W. Johnson, werkt als ingenieur en ontwerper bij de goud- en tinmijnen en reist regelmatig per family pupmobile, of op een paardenrug, over het schiereiland Seward van Shelton naar Nome. En weer terug.
Achterop dit – als Wheeler Photo gemarkeerde – beeld heeft Johnson in 1928 ook nog wat genoteerd: ‘Zodra het tijd is om te vertrekken springen de honden uit zichzelf aan boord…’ Goed om te weten.
Toch is er één ding ten nadele van deze foto op te merken: concentreren we ons een paar seconden lang op die geweldige dogmobile, dan begint de railcar vanuit onze ooghoek – topzwaar als hij is – vanzelf naar rechts het beeld uit te rollen. Had het geholpen als de fotograaf zijn standpunt iets had gewijzigd? Naar links bijvoorbeeld, met de dogmobile mooi in balans midden op de foto?
Maar dan is de boel weer zo saai als een perfect geschikt bloemstilleven of dito opgedirkte fruitschaal. Moet er misschien liever een blok op de rails, naast de rechterwielen, zodat de hondenwagon er niet vandoor kan? Welnee. Let nou eens op die onopvallende draadharige hondenpoot – met snuit – op het rechterwiel. Die tilt de foto naar zijn perfectie: er rolt helemaal niets meer het kader uit.
Schrijfster en beeldend kunstenaar Margit Willems deelt foto’s met ons uit haar verzameling en die van anderen. Meer fotokeuzes van Willems zijn te vinden op de Facebook-pagina K Wispelaer Zetkrant.