Ervaringsdeskundigen zeggen het: tijdens het sterfproces ziet de mens een tunnel. En aan het einde daarvan gloort licht. Zo ziet doodgaan eruit. Is dat alles?
De onbekende fotograaf onderzoekt het terrein na de dood, staat in het licht. We kijken in een zwart tunnelgat, blikken terug naar het leven. Maar dat kennen we al. De dood, daarom is het te doen.
De dood kenmerkt zich kennelijk door een rest gruis en wat puin. Nam de mens dit aan zijn schoenen mee? En wat doen die twee balken daar, behalve suggereren dat er achter ons wat beschutting is… Kan onze fotograaf straks gewoon terug naar huis vanuit deze hemel- of hel?
We zijn nog niet dood, maar wel in de hel: aan de fotograaf de opdracht een geslaagde 42 inches drilling dwarsboring van 45 feet lengte in een kolenmijn bij Roslyn, Washington, te registreren. Gelukt! We zien het land der levenden. Eerst maar eens schaften.
Schrijfster en beeldend kunstenaar Margit Willems deelt foto’s met ons uit haar verzameling en die van anderen. Meer fotokeuzes van Willems zijn te vinden op de Facebook-pagina K Wispelaer Zetkrant.