De Frans-Amerikaanse fotograaf/filmer Vincent Laforet kan sinds drie jaar rekenen op grote aandacht. Na publicatie van zijn Reverie-film, die de video-mogelijkheden van de 5D liet zien, trokken de website van Canon in de VS en het blog van Laforet miljoenen bezoekers. En op woensdagavond, bij een presentatie door Laforet in de grote zaal van de Beurs van Berlage in Amsterdam, waren 600 stoelen bezet.
Laforet was in Amsterdam als voorzitter van de jury van de multimedia-prijs van World Press Photo. Canon en Adobe grepen zijn aanwezigheid aan om een avond te organiseren waarop de filmer geworden fotograaf vertelde over zijn werk en – gelukkig redelijk in balans – over de gemakken die hij daarbij geniet van Canons 5D en C600 en Adobe Premiere editing software.
Het eerste uur ging vooral over Laforets fotografie, met name met zijn werk voor de New York Times waarvoor hij zes jaar staffotograaf was. Spectaculaire luchtfoto’s, duizelingwekkende beelden van bovenaf het Chrysler Builiding, tilt/shift-werk en een uitgebreide reportage over de gevolgen van de orkaan Katrina in New Orleans passeerden de revue. ‘Na de pauze gaan we over van fotografie naar video, een heel andere wereld,’ aldus Laforet.
Dat bleek. Waar hij als fotograaf vooral in zijn eentje aan het werk was, bleek hij door zijn videowerk sinds drie jaar in teams te werken. Soms klein en met beperkt budget – zo maakte hij de 5D-promo Reverie met 5000 dollar eigen geld voor onder meer twee acteurs en een helikoptervlucht over New York – tot aan commerciële filmopnamen met een crew van 120 man.
Terwijl hij zijn video’s en making-ofs presenteert, deelt hij aan de lopende band kennis met het publiek: iPhone apps die bij voorbeeld van pas komen bij het filmen van een zonsopgang, nukken en mogelijkheden van camera’s en lenzen.
Onder de kop ‘The Future’ vertelt hij over de filmcamera RED Epic waarmee hij onder meer zijn dochter filmde en waarbij elk frame als een eigen portret kan worden gebruikt: de Epic haalt bij 120 frames per seconde 14 megapixels per frame in raw-formaat en met de mogelijkheid van een prachtige ‘dynamic range’. Er gaan bewonderende ‘oh’s’ door het publiek.
Met al die uitwisseling van technische kennis illustreert Laforet het tempo waarin de ontwikkelingen zich opvolgen: ‘De wereld van de foto en de film zijn aan het samensmelten. We gaan jongeren opleiden voor banen die nog niet bestaan.’
Dat Laforet zich transformeerde van fotograaf tot filmer hoeft geen verbazing te wekken, zo blijkt als hij antwoordt op vragen vanuit de zaal: ‘Ik was altijd al erg in film geïnteresseerd. Mijn vader was set-fotograaf. Toen ik eenmaal een goede fotograaf was, wilde ik ook in de film. Dan zou ik eigenlijk van onderop als personal assistent moeten beginnen. Gelukkig zorgde de Canon 5D voor een aflkorting.’
Alles over Laforets foto’s, films, technische uitrusting en boeken op blog.vincentlaforet.com