Het voltallige college van burgemeester en wethouders van de Zuid-Hollandse gemeente Binnenmaas steunt de beslissing van burgemeester Borgdorff vorige week om twee foto’s te verbieden in de tentoonstelling voor de plaatselijke Kunstprijs 2015. De foto’s tonen Jesus en Hitler en maken deel uit van een serie die fotograaf Dirk Hardy onder de titel Clay maakte over beeldcultuur en ideologie in de wereldgeschiedenis.
Uit de officiële verklaring van de gemeente: ‘Het college heeft (…) geen oordeel over de kunstwerken op zich, maar kan zich voorstellen dat, mede gelet op de context van de regio Hoeksche Waard en de samenstelling van de bevolking van de gemeente Binnenmaas, deze afbeeldingen op een prominente plek bij de ingang van het gemeentehuis door sommigen als onnodig kwetsend kunnen worden ervaren.’
Fotograaf Hardy meldde vorige week dat twee van de zes foto’s uit Clay moesten worden verwijderd op last van burgemeester Borgdorff, die na verder overleg dus voet bij stuk houdt.
Hardy is een half jaar geleden op basis van zijn afstudeerwerk geselecteerd om deel te nemen aan de jaarlijkse tentoonstelling in het gemeentehuis van de gemeente Binnenmaas, en hiermee kans te maken op de Kunstprijs ter waarde van € 1000,-.
De fotograaf licht toe: ‘Mijn afstudeerwerk is een zesdelige fotoserie met de naam Clay. Clay is het resultaat van een groot onderzoek van vijf maanden naar de onlosmakelijke relatie tussen beeldcultuur en ideologie, die een bepalende rol speelde in de wereldgeschiedenis. Eeuwenlang hebben leiders bewezen extreem bewust te zijn van de kracht van het beeld, inclusief zijn manipulatieve eigenschappen. Onder invloed van een onverzadigbare honger naar macht ontwerpen zowel individuen als groepen een zorgvuldig geconstrueerde visuele taal om hun ideologie aan het volk te propageren. Een onderzoek naar de esthetiek van macht en leiderschap door de tijd onthulde een ondergedompeld patroon van inwisselbare overeenkomsten, technieken en visuele elementen die worden ingezet om een ideologie te verkondigen. Door deze taal te deconstrueren, legt Clay de kunstmatigheid ervan bloot en komt de onoriginaliteit van deze taal aan het licht.’
Na de ingreep van de gemeente besloot Hardy de vier resterende werken wél op te hangen (‘de burgemeester heeft kennelijk geen probleem met dictators als Napoleon en Stalin’, concludeert Hardy), en de twee ontbrekende werken als gapende gaten te laten zien. Op deze plek komt een melding dat deze werken “wegens censuur verboden zijn getoond te worden.” Het effect daarvan is natuurlijk veel groter en bevestigt de zeggingskracht en relevantie van het werk, aldus Hardy.
Op het moment dat de onafhankelijke jury de werken komt bekijken, moet het gemeentehuis compleet worden afgesloten, mogen de twee ontbrekende werken er kort hangen, om vervolgens meteen weer verwijderd te worden alvorens het gemeentehuis weer open mag, zo omschrijft de fotograaf de gang van zaken.
Reformatorisch Dagblad: Binnenmaas hangt aanstootgevende foto’s niet terug