Vriend of vijand in mijn stad

Elk mens is om en nabij zeven handdrukken verwijderd van ieder ander mens. In zijn nieuwste publicatie, City People, maakt fotograaf Ringel Gosinga dit soort verbanden tastbaar.
August Sander portretteerde een persoonlijk overzicht, zijn wereld, de maatschappelijke orde in het Duitsland van begin twintigste eeuw. Hij bundelde die foto’s in een boek: Antlitz der Zeit. Sechzig Aufnahmen deutscher Menschen des 20. Jahrhunderts. Eigenlijk is City People niet zoveel anders. Portretten van mensen die een rol spelen in het leven van Goslinga’s favoriete neef Juda, zoon Yvan en zijn beste vriend Jeroen. Vervolgens fotografeerde hij zijn directe buren, bewoners van zijn straat, buurt- en andere stadgenoten, eigenaars en personeel van door hem bezochte winkels en zijn naaste collega’s. Goslinga en Sander, portretfotografen met een uitgesproken humanistische interesse en behoefte aan ordening, zoiets.

Ringel Goslinga fotografeert dus in zijn eigen stad, op zwart-wit film, met een technische camera. Wanneer historici uit volgende eeuwen zich in de Amsterdamse archieven begeven en daar het verzameld werk van deze fotograaf aantreffen raken ze in de war. Grote zwart-wit negatieven van een professionele fotograaf uit het tweede decennium van de 21ste eeuw? Dat kan toch niet, die moeten geantidateerd zijn. Dat is twintig jaar na de digitale revolutie! Maar nee, de datering klopt. Alle opnamen in dit hagelnieuwe boek zijn de afgelopen jaren gemaakt met een forse analoge camera, echte negatieven en zo’n doek.

Net als in zijn eerste publicatie, Family Tree, fotografeert Goslinga dicht op de huid. Het werkt, die pasfoto’s in de derde graad, maar dan ontstaat er bij mij gaandeweg behoefte aan context. Ook in City People is daarin voorzien. De fotograaf neemt af en toe wat meer afstand en maakt gebruik van het ‘Amsterdams Behang’, zoals portretfotograaf Philp Mechanicus het noemde: bakstenen muren. Er verschijnt soms vegetatie in beeld of een deel van een straat, zodat de serie kan ademen.

Dankzij Jeanni weet ik mij twee handdrukken verwijderd van Jimi Hendrix. Dat betekent op zich niets, maar vind ik toch een grappig idee. ‘Don’t be a stranger’. Goslinga maakt portretten van stadgenoten, laat Amsterdam krimpen en dat is waarschijnlijk beter zo.

City People
fotografie: Ringel Goslinga
ontwerp: Hans Gremmen
paperback, 15,5 bij 20 cm, 304 pagina’s, 122 foto’s in zwart wit
uitgever: Roma publications
oplage: 600
prijs: 29,50 euro

Goslinga bladert door zijn nieuwe boek op: www.youtube.com