In het vakblad De Journalist is een discussie ontstaan over de kwaliteit van de feestavond waarop de prijzen van de Zilveren Camera zijn uitgereikt, op 18 maart in het Patronaat in Haarlem. ‘De knulligste vertoning ooit’, schreef columniste Minka Nijhuis in het vorige nummer, die bedacht ‘dat de uitreiking van mijn zwemdiploma meer allure had gehad.’ Bestuurslid Werry Crone reageert in het meest recente nummer: ‘Als medeorganisator heeft het weinig zin om precies uit de doeken te doen hoe zo’n feest georganiseerd wordt, maar één ding is zeker. Het is elk jaar weer opnieuw een eindeloos gepuzzel om met de kwartjes en dubbeltjes die bij elkaar gebedeld worden het feest vorm te geven.’
Minka Nijhuis, freelance (oorlogs)verslaggeefster, schreef in De Journalist van 31 maart: ‘Na wat obligate woorden werden de winnaars groepsgewijs door de voorzitter van het bestuur naar voren geroepen. Terwijl het podium volstommelde, mochten wij hun werk bekijken. Tenminste, dat moet de bedoeling zijn geweest. Het projectiescherm in de ruimte was te klein en het grote scherm aan de zijwand hing te ongelukkig om de foto’s goed te kunnen zien.’
Na de prijsuitreiking ‘werd het haasten voor wie op de kleintjes let,’ aldus Nijhuis. ‘Tot elf uur kostte de drank één euro en daarna zou het duurder worden, meldde de voorzitter ter afsluiting van de ceremonie. Na die aanmoedigende woorden stortte een judoka zich als een hongerige wolf op de draaitafel zodat elk normaal gesprek onmogelijk werd. (…) Vluchtend naar de uitgang kwam ik een fotograaf tegen die opmerkte dat de locatie hem aan de kantine van een Drentse voetbalclub deed denken.’
In De Journalist van 14 april reageert Werry Crone, fotograaf en bestuurslid van de stichting Zilveren Camera, met een ingezonden brief waarin hij zich met name beroept op de moeizame sponsoring: ‘Niet voor niets reisde het circus van Utrecht naar Rotterdam, van Rotterdam naar Haarlem, van Haarlem naar Rotterdam en weer terug naar Haarlem. Niet één gemeente garandeert vandaag de dag een budget dat in een begroting voor volgend jaar kan worden vastgelegd. Voor ons staat als een paal boven water dat de wedstrijd op de eerste plaats komt. Daar trekt een team van vrijwilligers keihard aan.’
Crone geeft aan dat het bestuur prioriteit geeft aan een professionele jurering, een goed verzorgde reizende tentoonstelling en ‘een schitterend boek’: ‘Het feest komt op de tweede plaats. Niet meer zoals vroeger met bands, gratis drank en een leuke aankleding. Gelukkig was er dit jaar Het Patronaat in Haarlem. Maar helaas … niet ingericht volgens afspraak: meer klaargemaakt voor de nachtdisco. Budgetkwestie in de personele sfeer hoor je dan op het allerlaatst. Iemand die zou helpen met de prijsuitreiking belt twee uur voor het moment supreme af: ziek, kan gebeuren.’
‘En dan is er gelukkig een Dennis van der Geest (niet zomaar een judoka) die zo sportief is om hand en spandiensten te verrichten op het podium. En natuurlijk kent hij de fotografen niet bij naam. Ik geloof dat hem dat niet kwalijk kon worden genomen.’
• Reageren? Mail PhotoQ