In de Amsterdamse Melkweggalerie toont fotografe Yee-Ling Tang in vier verschillende series de verbondenheid met haar Chinese achtergrond. Haar werk balanceert tussen etnische betrokkenheid en een onthullende documentaire visie.
De foto’s in de Melkweg kwamen tot stand tijdens een viertal reizen naar China en Hong Kong. Het merendeel van deze expositie bestaat uit opnamen die Tang in 2005 in Beijing maakte.
De tentoonstelling is opgebouwd uit vier series met elk hun eigen karakter.
De oudste reeks betreft een serie uit 2001 met tamelijk traditionele portretten van Nederlandse ‘expats’ in Hong Kong en China. In en rond Beijing maakte Yee-Ling Tang in 2005 opnamen van ‘clubbers’, bewoners van de Hutongs en het leven op en voorkomen van de Beijingse straten.
In de grootste serie, de straatopnamen in Beijing , combineert de fotografe steeds een stukje stadsarchitectuur met een ‘straatportret’. De koppeling van de persoon aan een omgeving die niet noodzakelijkerwijs met haar of hem te maken heeft, nodigt uit tot een eigen associatie van de toeschouwer. Het is een kleurrijke reeks foto’s waarin de dynamiek van de miljoenenstad voelbaar wordt.
De Hutongs zijn klassieke wijkjes, die vanwege de naderende Olympische Spelen uit het stadsbeeld van Beijing dienen te verdwijnen. Het dorpse en informele karakter strookt niet met het imago dat de almachtige Chinese overheid wil uitstralen. Deze equivalenten van de oude Nieuwmarkt, Pijp en Jordaan moeten wijken voor woontorens en winkelcentra. In de zwart-wit opnamen die Tang er maakte concentreerde zij zich op de bewoners van deze authentieke buurtjes.
De interpretatie van ‘cool’ ligt bij Chinese jongeren net even anders dan in het westen. Yee-Ling Tang bezocht zeer verschillende uitgaansgelegenheden, van ultra-sjiek tot uitgesproken underground. De daar aangetroffen opvattingen van moderne kledingcodes komen nogal aandoenlijk over. Een jongeman met een ondefinieerbaar kapsel draagt een (ongetwijfeld gedupliceerd) poloshirt van een duur merk in combinatie met punkarmband. Ook de kleding van Lonsdale en de term ‘skinhead’ op shirts blijken populair, maar om voor de hand liggende redenen ontbreekt de associatie met ‘white power’. Deze gasten fotografeerde Tang bij alternatieve podia als ‘Nameless Highland’ en ‘Club 13’, waar rock- en punkbands optreden. Het festival ‘Summer Jam at Miyun Lakeside’ is voor de gemiddelde Chinees onbetaalbaar. Het publiek bestaat dan ook voor de helft uit westerlingen. De andere helft is een mix van welgestelde Chinezen en jongedames die rijk willen worden.
De in Hong Kong geboren fotografe Yee-Ling Tang (1972) groeide vanaf haar derde levensjaar op in Nederland. In 1992 schreef zich in bij de Enschedese kunstacademie, de Aki. Daar volgde zij ook de tweede-fase opleiding, die in 2000 werd afgerond. Al tijdens haar academietijd werkte zij aan beelden over de positie van Chinezen, die om economische en/of politieke redenen hun land verlieten. Tang bezocht en fotografeerde in de afgelopen tien jaar Chinezen in Nederland, Hong Kong, verschillende delen van China en Cuba. Haar belangrijkste doel blijft vooralsnog het stereotype denken over dit immens grote en gevarieerde volk te doorbreken.
In november verschijnt bij uitgeverij De Verbeelding een boek met achttien portretten. Het betreft in Nederland wonende bejaarde Chinezen met een Surinaamse, Indonesische of Kantonese achtergrond. Yee-Ling Tang maakte de foto’s, de journaliste Carla Tjon schreef hun vaak dramatische levensverhalen op.
Han Schoonhoven
Beijing/Immigranten in China
Fotografie van Yee-Ling Tang
Tot en met 28 mei in
De Melkweg Galerie
Marnixstraat 409 in Amsterdam
• Informatie: www.melkweg.nl
• Meer werk van Yee-Ling Tang: www.yeelingtang.com